birinci sınıfa başladığı gün ağlamayan veritabanı

Ben ağlamıstım yalan yok.

beni de yazın lütüfen.

sadece ilk gün anneme anne aşı yapacaklar mı diye sormuştum. tırsıyordum zira. sonra okula bir girdim bu yaşıma kadar okuyorum. okulcuyum galiba.

ağlamayı boşver.
annem milletin annesiyle kapıda bekliyor.

''ya sağol ama tamam gidebilirsin, utandırma beni'' manasında bir söz sarf edip eve yollamıştım.

çok gamsızdım.
babamla aylardır görüşemezdik. kardeşlerim, babam telefonda ağlaşırdı.
ben ''selam söyleyin, iyi miymiş bari'' derdim.

neden böyle oldum bilmiyorum.

ama tabi ciddi bir durum olursa hepsinden önce ben koşarım.
ama gereksiz ajitasyona gelemiyorum.

Birinci sinifta ilk gun aglamadim ama annem Beni darüșșafakaya intibak kampi için biraktiginda çok ağlamıștım.

Ben bir hafta ağlamış hatta inatla anne-babamı benimle derse girmesi için zorlamıştım. Güldüler. Yıllarca sulu göz dediler. Hala daha alay konusu edilirim. Olsun.

Okulun ilk günü ağlayan insan ileri görüşlüdür. Zira Okula başladığım günden beri mutlulaşamıyorum. Evet.

Okul (özellikle ilkokul) güzel yer lan niye ağlayalım.