birileri ile konuşma ihtiyacı

sahilde gezerken taşları sayarak, ne kadar yürüdüğünün farkına varmadan, kendi kendine konuştuğun zaman en ihtiyaç duyduğun duygudur.

şimdi şuan nedense anlamsız bir şekilde aniden..birilerinin var olduğunu mutlu olduğunu hissetme ihtiyacı.

genellikle moralin çok bozuk olduğunda, canın çok sıkkınken akıtmak istersin zehrini ..

kararsız olduğunuz bir anda biriyle konuşmak istersiniz.o kişi sizi dinleyen,size anlayış gösteren,size yol göstermeye çalışan biriyse acınız hafifler ve bir karar verirsiniz.

şebnem ferah"ın da fena halde duyduğu ihtiyaç,

"biriyle fena halde konuşmaya ihtiyacım var,
biriyle fena halde dertleşmeye"

insanın canı sıkkın olduğunda ya da çok mutlu olduğunda hissettiği bi haldir. eğer karşısında iyi bi dinleyici varsa rahatlıkla konuşur. fakat her konuşmaya başladığında karşısındaki sözünü kesiyorsa içinde bulunmak istemediği konuşma durumudur.
(bkz: sanırım çok saçmaladım yaşasın)

hayatımızda eksikliğini en çok hissettiğimiz anlar olur. ve bunlar en olmıyacak zamanda bir anda karşımıza çıkarlar. önce bir sigara yakarız temiz havaya karşı derin derin çekeriz içimize. içerken dumanında hayallere dalarız. neden niye diye sorular sorararız. sorgularız bir anda herşeyi. kelimeler düğüm düğüm dizilir boğazınıza ama teselli veren olmaz. duymak istediklerinizi söyleyecek birini ararsınız işte o an biriyle konuşmaya ihtiyacınız vardır. rahatlamanız için.

hiç tanımadığın birileriyle konuşmak daha çok rahatlatır bazen. çok arkadaşının olmasıyla falan giderilecek bir şey değildir çünkü bazen konuşamamak. sadece istersin ama olmaz.

yalnızlığın çokça hissedildiği zaman yapılması gereken eylem.

uzakta ya da yakında olması farketmez ama bir sevgili bir eş bir hayat arkadaşı ile giderilmesi muhteşem ihtiyaç. ***~aşk~

içindekiyle durmadan çatıştığın zaman ihtiyaç duyulan şey.