bir şey yapmadığın halde kardeşlerinn sana küsmesi

kardeş diyorum çünkü onlar benim kardeşimden de öteydi.. anlamıyorum. 1 haftada ne değişti. hani etrafınızda bir sürü arkadaşınız olur da onlara her şeyi anlatamazsınız ya...

işte benim kardeşlerim her şeyimi bilirdi. beni tanırlardı.. ne oldu da cuma günü kanka iken pazartesi soğuk davranmaya başladılar???

yok benim arkamdan konuşmalar, yok benim arkadaşlarımı bana küstürmeler.. şimdi onları tanımasaydım diyorum. etafımda bir sürü arkadaşım var iken hiç birinin onların yerini almıyor. kimseye de bu durumda içimi dökemiyorum. bu yüzden kendimi güçlü hissedemiyorum. konuşsam beni takmıyorlar bulunduğum yerden gidiyorlar. içimi buraya dökmek istedim.. 1 haftada da değil 2 günde ne değişti diyorum kendime.. içlerinde hele biri varki onu o kadar seviyorum ki asla ne olursa olsun asla birbirimize tavır almazdık, küsmezdik ne yaparsak yapalım küsmezdik. diğerleri benle konuşmazken o kafasını eğip yüzüme bakmamayı tercih ediyor. biri doldurmuş onu. o nu dolduran şerefsizde benim kardeşimdi.. yine dediğim gibi evet kimseyi ilgilendirmez. ama içimi dökmek istedim. çünkü anlatacağım başka kardeşim yok. arkadaşım çok ama kardeşim yok.

neyse..
kardeşleri küsen bir insanın yazdıkları bunlar. başka kardeşi olmayan insanın yazdıkları.

edit: 50 karakter diyorum başka bir şey demiyorum.

(bkz: çok dertliyim be sözlük)

nedeni basitttir. onların sevmediği biriyle gezmişsindir olay budur.

birden fazla kardeşe (bkz: kardeşlerinn) denmesi gerektiğini öğretmiştir.

adamın biri bir gün ' benim hiç düşmanım yok. ' demiştir.
karşısındaki de cevabı verir: ' peki, kardeşinde mi yok. ' bu duruma verilebilecek en iyi örnektir.