bir öğlen vakti römorkun gölgesinde yemek yemek

masumiyet dolu bir anıdır geçmişin güzelliğine ve tatliligina dair.

tarlada çalışıyordur bu aile. köyde yaşıyor ve ciftcilerdir şehrin boheminden ve gurultusunden kargasasindan uzak çalışıyorlardı ailecek yiyeceklerini çıkarıyorlardı böylece ve satıp bir kısmını para kazaniyorlardir oğlanın defter parası ve yeni nevresimler için.

bir öğlen vaktidir ve acikmistir herkes çünkü sabah erkenden kalkilip çalışılmaya gelmistir yorulmuştur aynı zamanda ve yazın kavurucu sıcaklığı içinde biraz yemek yemek dinlenmek ve uyumak gereklidir anne getirmiştir tüm yiyecekleri evde ne varsa çok sey yoktur aslında peynir borek gibi bu gelmektedir elden burger king den sipariş verilememektedir sonuçta karpuz vardır sonuçta hem de tarladan çok tatlı ve nefis

toplanmıştır herkes römorkun gölgesine baba kocaman bi karpuz keser yenir borekle çok iyi gider her ne kadar karbonhidrat ağırlıklı olsa da doyar karın biraz dinlenilir enerji depolanır baba yatar römorkun gölgesinde 1 saat kadar ve sonra devam edilir çalışılmaya böyledir işte hayat...