bir çocuk istiyorum ki

yazarların hayalini kurduğu çocuklardır.

öyle bir çocuk istiyorum ki, nefes almaya başladığında nefes alamayayım heyecandan. hayatıma heyacan katan yaramazlıkta sınır tanımayan birşey olsa. durdan, sustan anlamayan. büyüyünce ona anlayabileceğim anıları olsun istiyorum yaramazlığına dair, beraber gülebileceğimiz. büyüsün istiyorum, yakın iki arkadaş gibi geçen vakitlerimiz olsun. ne olursa olsun gelip çekinmeden benimle paylaşabilsin. beni sevsin istiyorum, en az benim onu sevdiğimin yarısı kadar. üzmesin hiç annesini. hayata saçma gözüyle bakmak yerine, hedefleri olsun bu kısacık hayattan zevk almayı bilsin. saygıda kusur etmesin çevresine karşı. olsun istiyorum bir çocuğum olsun, herşeyden önce insan olsun...

Benim tam tersim olsun.

Kıskanmaktan halsiz düşmesin,
insanlarla fazla iyimser olmasın,
Gereksiz bir insan yüzünden hastalanmasın,
Benim kadar Güler yüzlü olmasın,
Elleri hep buz gibi soğuk olmasın,
O benim kadar düşünmesin her şeyi,
Benim kadar hassas olmasın,
Her şeye kırılıp aglamasın,
Değer vermesin,
Çok çabuk bağlanmasın,
O hiç dirençsiz kalmasın.

Ya da hiç olmasın.

Bana çekmesin. Valla bak!
(bkz: yazık lan kimin çocuğuysa)