bugün

içerde olmasına karşın isminin halen yurdumda korku saldığı tarafımdan tespit edilmiş olan zat.

action men.

evet evet...
korku salıyor.
korku salmak.
saldım gitti.
neyse.

bugün öğle saatlerinde pamukkale turizmin pek sevgili yolcusu olmak için yazıhanelerine gittim.

"hoşgeldiniz"
"hoşbulduk"
"nereye gideceksiniz?"
"son köy ölüm"
"anlamadım"
"iki kişinin bildiği sır değildir yazıhaneci"
"bilet verseydik size?"
"sen bana istanbul'u ver, ben sana ortadoğu'yu vereyim"
"sanırım istanbula gidiyrsunuz?, kaç kişi?"
"ben yalnız gezerim, yalnız yasarim, yalnız ölürüm"
"demek tek kişi. hangi numara olsun?"
"koltuk peşinde değiliz, kelle koltuktayız"
"tamam...13 numara iyi mi?
"hmm demek ki 3 adım ileri 1 adım sola"
"evet sanırım öyle...isminizi ve numaranızı alabiirmiyim?

evet yazıhaneci buraya kadar hiçbir anormallik göstermedi.
buraya kadar hiçbir korku yaşamadı maaesef.
ne yaptıysam korkmadı.
korkmuyor işte.
korkutamadım ulan.

"isim?"

iç ses; artık bu son şansım.

"onr ogün samast"

kaşlar hafif yukarı kalktı.
ilk kez yüzüme baktı.

"abi hoşgeldin"

evet evet korktu.
refah toplumu yerine hala korku ve anarşi toplumu olmamızdan kaynaklanabilecek ve abdurrahman çelebilik vasfını hatırlatan husus.
Bir kukla unsuru olarak ogün samast ve gepetto baba olarak devletin halk üzerinde oluşturduğu oligarşik diktatörlüğün görünmeyen yüzünü saklayan şahsiyetsizlik.