bir adamın çöpü başka bir adamın zenginliğidir

Dikkatimi çekti, küçüktü elleri, ayakları..
Küçüktü, hatta küçücüktü kendisi. Eğilmiş çöpün içine, hiç iğrenmeden karıştırıyordu kolu-komşunun ve bizimde fazla görüp/ beğenmeyip attığımız aşı, ekmeği.. Merak ya, sormuş oldum birden :
- Ne arıyorsun çocuk?
verilebilecek tek cevap vardı, göremediğimiz ve görsekte görmemezlikten geldiğimiz..
- insanlığı arıyorum abi.

türkiye'deki gelir dağılımının ne kadar adaletli olduğunu özetleyen cümledir.

denizdeki balık gibi, birisinin istemediği ve ihtiyaç duymadığı bir şeyi ondan alırız. bir de bazen sevdiğimiz birisi ölünce herhangi bir eşya atıyorum bir anahtarlık yada yıpranmış bir kıyafet birden çok özel bir şey haline gelir. bir saygı ikonu olur.