bildiğim sureler okusun beni

Mantıklı bir anlamı mı olmalı illa,
Kendime gelmem için yeterli,
Bir tek,
Lâ ilahe illallah.

Mantık mı arıyordun şimdi sen,
Artık mı kaldı irinlerin arasından?
Orasıyla burasıyla mı oynuyorsun değişmezlerin?
Şaşırma,
Şaşı gözlerin görüyormuş nasılsa,
Etme hayret,
Ha gayret karala,
Bağlasın seni karalar, inanç ağacına.
Verilmeden kararlar,
Şimdiden ağlasın pişmanlıklar,
Gözyaşı döksün muhtaç olduklarına.

Mantıklı bir anlamı mı olmalı illa,
Kendime gelmem için yeterli,
Bir tek,
inna lillah ve inna ileyhi raciun.

Çare bulunamadı değil mi istenmeyene,
Ama yine gidiyoruz istemeye istemeye,
Boş ve coşlar arasında bitmeliymiş,
Bize ayrılan süre.

Kaç sure biliyoruz,
Neylere gülüyoruz,
Eyvah kaçın!
Nefs, elde ateşle üzerimize koşuyor.
Biz bunu özgürlük koşusu mu sanıyoruz?
Yanılıyoruz.
Özgürlük,
Bilmediğimize düşman olmak değildi oysa.

Evet..
Bugün günlerden pazar.
Kapalı mantık bilincim.
Bildiğim sureler okusun beni.
Hazırlık var en baştan,
Sağ baştan,
Bismillah,
Elif, be, te, se, cim.

Ve susmalı.
Sura üflenir birazdan,
Yavaştan,
Sırayla.

Karıştı ruhum,
Oysa ki ben,
Sadece düşünüyordum.

Hassan Alp Arslan