bugün

bir ebeveyn kandırmacasıdır.

bir zamanlar, yazın kafası nefes alsın!? diye saçları 3'e vurulan, dağ, bayır, börtü, böcek görsün temiz hava alsın azıcık diye köye yollanan, boyu uzar belki diye basketbol kursuna gönderilip turnikeye bile giremeyen bi garip vardı. işte bu onun en büyük dramlarındandır.

alışveriş sırasında babam görüp görebileceğimiz en dandik dükkanı bi şekilde bulur, beni de içine sokardı. yavşak tezgahtar da eline ilk geleni oo bu seni açar diye verirdi elime. surat astığımı gören babam o müthiş ikna cümlesini kuruverirdi.

-bi dene beğenmezsen almayız
(deneme faslı)
+beğenmedim baba

* * *neresini beğenmedin abisi?
+şurasını.

*ne var ki orda?
+(bok var) ya şey...

*tüm gençler bunlardan giyiyo abicim bu sene.

-bak herkes giyiyomuş.
+ya ama sev...

-kaç dedin sen şimdi buna?
*25

-25 çok ....

*...
-...

*...
-..... fiş miş

*.......gelişi gidişi
-20?

*tamam abi hadi hayırlı olsun.

-iyi aldık iyi. güzel oldu hem de di mi?

yıllar geçti kendimiz gider olduk alışverişe ama bizim ki huyundan vazgeçmedi, bi şekilde satıyo kalıbı. mürüvvetim şu şekilde olacak ondan korkarım.

-bak oğlum seyfi amcanların bi kızı var aysel. terbiyeli iyi bi kız.
+yok artık baba!! ne kızı ne seyfisi?

-ya sen bi bak. beğenmezsen almayız.
+?&%:%;?