ben bugün yeni bir şey öğrendim

insanların coğunun birbirinden bir kat daha zor durumda olduğunu...
Hocamız ailelerimizin eğitim konusunda fedakar olmalarından ve bizim de gayret göstermemizden bahsetti. ilk defa bu kadar cok katıldım bu konuya. Yoksa önceden olmasa da olur havasındaydım. Yani bazen imkanlar el vermez ve çoğu şey gerçekleşmez. Hoca kendisinin okuması icin babasinin bilmem ne kadar koyunu ve tarlayı ucuza sattığını soyledi. Yol parasini bile zar zor bulmuş. Burada ailelerin gerçekten ne olursa olsun fedakar olup ellerinden geleni yapması yonune gitti dusuncelerim. Sonra disarı cıktık en bi sevdiğim arkadaşımla. Biraz yuruduk ve konu maddiyata geldi. Bu arkadaşım babasını kaybetmiş süper kahraman biri(ben oyle diyorum). Erkek kardeşi askere gidecekmiş. ikiz kardeşi var yurtta kalmak istemiyormuş. Bir de hasta bir kardeşi var. Bunların yanı sıra hasta, kolunu o günlerde kırmış bir annesi... Ve bunlara bakmak benim arkadaşıma dusuyor ki bu arkadaş surekli calişan ve elinden gelenin en iyisini yapmaya calişan biri. Şimdi o da mı koyunlarını satsın?..

Bilmiyorum. Bu konuşmanın üzerine ben iki saatlik düsüncelerimi değiştiren fikri aklımdan attım ve eski dusunduklerimi tekrardan benimsedim.

Bazen imkanlar el vermez ve çoğu şey gerçekleşmez.

Sen hayatı istediğin kadar planla, hayat senin için yeni şeyler planlayamaya devam ediyor. Ve sen kendi istediklerine değil hayatın istediklerine yürüyorsun. Ve yine öğrendim ki hayatım getirdikleride o kadar kötü değilmiş