bugün

özel mesajlarla tehditler alan bir yazarın beyanı.

biliyorum arkadaşlar... çok uzun zamandır aranızda değilim, belki uzaklardan gelir okurdum, belki güzel bir hanım kızı takip etmek için gelir bakar ve giderdim... tamam güzel yazamıyor olabilirim, belki de hakikaten mallık var... ama bunca tehdit, bunca küfüre rağmen ben burada daha ne kadar barınacağım bilmiyorum... inanın bilmiyorum... ve asıl söylemek istediğim, başıma bir iş gelmeyecekse uludağ sözlük'ü sevmiyorum... sevemedim arkadaş, sevemedim...

liseli ergeni mi dersin, kezbanı mı dersin, kro ve apaçisi mi dersin... hepsi burada. babadan oğula nesiller herhalde... nasıl bu kadar cahil birbirini bulmuş anlamak gerçekten güç...

eski iyi yazarlar da gitmişler zaten buradan...

sadece birkaç gram kuku peşinden koşan lavuk kalmış... onlar da otuz bir çekmekten çıldırmış bir biçimde sol çerçevenin ırzına geçiyorlar..

gerçekten tiksiniyorum buradan.