bugün

yatağında dönüp dururken, yatağın gıcırdamasıyla, o anlık haliyle kalan ve sakince düzelmeye çalışan insandır. aslında ben evde misafir varken de uyuyamıyorum. sorun nedir. şu saniyeden sonra uyku yok.
hiçbir yatağın kendi yatağı gibi olmadığını bilen insandır. evinin kokusunu alınca huzur kaplar içini.

mesela ben,

nereye gidersem gideyim, gittiğim kişi ne kadar yakınım olursa olsun kalamıyorum orada. hele bir de ev soğuksa hayatım kararıyor o an halbuki yat uyu amk değil mi? lakin durum öyle değil.

sabah olsa da eve gitsem artık der insan.
yatağını yadırgayan insandır.yattığı yere alışık olma durumuyla alakalıdır.

(bkz: aha bu benim lan)
eve hırsız girme ihtimaline karşı tetikte bekleyen kişidir. muhtemelen, uyumak istemekte fakat ev sahibesine karşı mahçup olabilecek olmanın verdiği tarifsiz kötü düşünceleri, bir saniye olsun kafasından atamamaktadır.
bir (bkz: başkasın) benim memleketim. Kendi evini memleketi gibi görenlerin durumudur. başkasının! evini gurbet olarak görürler.*
sikerim yatağını diyip heryerde hayvan gibi uyuyan insan her zaman bir adım öndedir.
Kafasında kırk türlü tilki dolaşıyor da olabilir.
Yastığını ve yatağını aldatmak istemiyordur.
(bkz: başkasının evinde uyuyamayan insan)