bugün

Bazen tek bir anı hayal ediyor insan,
evet saniyeleri kapsayan bir anı,
görüp de kaybolmasını dilermiş gibi,
en güzel yerinde,
hep iyi hatırlamak niyetiyle...

evet çünkü "güzel olan herşey mutlaka biter".
bunun korkusu aslında bu..
aslında güzleliğinin anlaşılması için bitmesi de gerekiyor.
hep içinde olsan güzel demezsin çünkü!
ya sürerse umudu da o güzel şeyleri bitirenleri yaşamaya başlatan şeyler.
haklısın ama şöyle bir şey daha var doğada,
herşey zıttıyla varken bitişine kötü dersek ancak yaşanılanın güzel olduğunu farkederiz.
yaşanıldığında değil bittiğinde farkediyorsak güzelliğini
ve bitişiyse o noktadan sonra güzel olan;
üzülmeye, dönüp bakıp içlenmeye değmez bence..
iyi de tecrübe kazanıyoruz ki bir sonraki seferde daha tecrübeli bi mutsuz olma şansımız var;
tecrübeli=yorgun..
daha güvensiz, daha sağlam adımlarla yürüyen ama daha korkak..
yani sonuçta bilmenin yarattığı bir durum,
bu farkındalığın tetikledikleri.
bu yüzden de zaten sadece bir anı hayal eder oluyoruz ne öncesini ne sonrasını...

evet sadece o an!
ne öncesi var ne sonrası..
çünkü öncesi karmaşa, sonrası hüzün!
gel hadi sokul madem!
tamam anlaştık ne öncesi var ne sonrası sadece sarılıyoruz,
ben sıkılana kadar.
anlaştık!

tanım: insanın tek bir anı hayal etmesidir. *
insan algıladığı her ânı saniyede 30 kere sinapslarına kaydeder. Bazısının unutulduğunu sayacak olsak da bir çoğu ölene dek bizimle beraberdir. Lakin tek anlık hayal olmaz, o olsa olsa özlemdir.