bayramların çocukken verdiği coşkuyu vermemesi

çocukluğumda yaşadığım bayramları özledim. Arefe gecesi, güç bela aldırdığımız bayramlık kıyafetlere ve ayakkabıya sıkı sıkıya sarılıp uyumanın verdiği haz yok artık. Ellerimize yakılmış kına bozulmasın diye, itina ile saklanan ellerimiz yok artık. Büyüklerin vereceği harçlıkları, bir muhasebeci dikkatiyle hesap etmek yok artık bir gece önceden. ali dayım 5 lira verir kesin, dedemin elini öpersem 10 lira da ordan gelir. Mantar tabancasının, ateşlendikten sonra yaydığı o koku yok artık. Biriken paralara atari alma hesabı, yok artık. Banka hesapları, kredi kartı hesapları var artık içinden çıkamadığımız. Istemeye utandığımız harçlıklar kapatmıyor artık açılan yaraları. Büyüdük mü ne? Ondan mıdır bayramlara küslüğümüz? Alınmayan, verilen harçlıklar mı artık, bir nebze olsun eski bayramları hatırlatan. Belki de, kızıma aldığım bir çift patiktir artık bayram.

üstümüzden teknoloji geçti.