bana bir korku anlat

Aşktan korkulur çünkü.
Kaybetmekten korkulur.

marketten alışveriş yapmadan çıkmak

gece yatarken çıtırdayan tv

aniden çalışan buzdolabı

misafire hazırlanan şeyden yerken annenin mutfağa doğru yola çıkmasıdır.

Bi kaç yıl önce terlediğim için televizyonun olduğu odaya gittim. Uykuya dalacağım sırada televizyonda bi renkler belirdi bi kaç sanitye sonra kayboldu.
Kapalıydı yani nasil acildi nasil renk geldi bi fikrim yok.

Bi de bizim eve çok yakın bi yerde bi kadını 27 yerinden bıcaklayıp su oluklarına atmışlardı
Gece tek başıma uyumaya çalışırken kilitlendim kaldım zaten aklımda o sahne duruyo bağıramadım hareket edemedim pencereden gordugum kadarıyla asagidan yukariya dogru koca bir bulut kadar bi duman çıktı sonra tekrar disarisi eski aydinligina döndü.

Şu sıralar sevdiklerime bir şey olmasından normalde olduğundan daha çok korkuyorum.

Zira kanser teşhisi koyulmuş babamın hastane günlüğünun bir parçası olarak korkularım tavan.

Gücüm yetmeyecek diye de ödüm patlıyor.

Bu meretle savaşmaya gücüm ya yetmezse diye...