bugün

Belli başlı türk buluşlarındandır. sosyalleşmemiş şehirli zevatın, tembellikle taçlandırılmış bir davranış biçimidir. en kötüsü sokakta geçen birinin başına rastlaması, ya da yere düşen poşetin patlaması sonucu poşeti atanın ne haltlar yediğinin ayaklar altına serilmesi vakaasıdır.
başa daha çok iş almamak için yapılmaması gereken davranıştır. şimdi ben kalkacam, 3. kattan o çöpü atacam; sonra o çöp poşeti yere şaaap sesiyle düşecek ve muhtemelen hatta garanti patlayacak; bütün pislikler etrafa saçılacak. mal gibi, aşağıya inip o çöpleri toplayacam, sonra çöpe atacam da ohoo... ben anlatırken yoruldum be.
herkesin kendini basketbolcu sanmasından doğan durumdur.
eviniz anayola bakıyorsa, araba yada bir insana gelmesi suretiyle, pek çok küfür işitebileceğiniz hadise. pisliktir, yapmayın yahu.
balkonun altından geçen insan topluluğuna denk gelmesi muhtemel çöptür.
aşağıdaki insanın kafasını kaldırıp ana avrat girmesi de o adamın suçu olur-orası ayrı.
(bkz: alkışlıyoruz beyfendiyi)
21. yy da bunu yapan insan gerçekten cahil olmalı. toplum kurallarına uymayan, kötü örnek oluşturabilecek bir davranıştır. kınıyoruz.
iğrenç bir davranış ve sonunda iğrenç görünüm ile son bulan hadise.