Uzun zamandır sözlüğe girmeyen sırf bu satırları yazmak için girmiş şahsın yaşadığı durumdur. Bir erkek olarak o kadar seversiniz ki çünkü sizde babasız büyümüşsünüzdür ona başta söz verirsiniz beyefendi olacağınıza dair her Allahın günü size laf sokar eften büften nedenlerden kavga çıkarır, susarsınız çünkü onun gözyaşlarının değerini bilirsiniz bilirsiniz çünkü yıllardır o içinden ağlamıştır ve görürsünüz. Bir allahın günü bile bakmazsınız o kızın yüzüne, fiziğine sadece acılarını hissedersiniz, seversiniz o ise size hiç güvenmez günleriniz onu mutlu etmekle geçer hediyeler, sürprizler sadece mutlu etmek istersiniz o ise sizi ciddiye almamaya başlar nedeni bellidir kırılan egosu tamir olmuştur siz sadece bir araçsınızdır sonrası malum o yaraları sarılmış bir kuştur ve uçmak için çabalar siz ise ''sana aşığım'' dersiniz o ise uçmaya çabalar ama korkar çünkü çok temiz sevmişsinizdir size ''beni senden daha çok seven olmadığı için seninleydim'' der o sözlerden sonra zaten anlamışsınızdır yapmanız gerekeni. Gün gelir ''senden ayrılmak istiyorum seni azat ettim sende beni azat et dersiniz'' yollarınız ayrılır. O günden sonra bir ders alırsınız bir daha hiçbir kadının yaralarını sarmamak üzere sonrasında kadınların erkeklere söylemeyi sevdiği ''piç'' olursunuz.
çok zordur efemin tüm kaprisine ve ilgi beklentisine sabretmeniz yeri geldiğinde susmanız gerekmektedir. Gerçi gerçekten seviyorsanız çok sorun yaşamazsınız.
babası tarafından terk edilmiş bir kadına aşık olmayınız. bakın babasız büyümüş demiyorum, babası tarafından terk edilmiş diyorum. yaşadığı travmanın öcünü sevgilisinden/kocasından çıkarır. ilgi açlığı bitmez, o yara kapanmaz.

not: uzman mısın psikolog musun diyecek yavşaklara en baştan açıklıyorum. yaşanmış tecrübeyle sabittir.
babasız büyümüş bir kadınla evlenmiş ve boşanmış birisi olarak rahatlıkla yorum yapabilirim. Öncelikle hiç iyileşmeyecek bir yaraya sahiptir. gel-gitleri bitmez. başlangıçta sizi baştacı edip inanılmaz bir minnet duyar. sürekli ilginizi talep eder. ama o ilgi hiç yeterli olmaz. o ilgi açlığı bitmez. zamanla kendinizi yetersiz hissetmeye başlarsınız. artık sadece o vardır. bencildir, nankördür. yaptıklarınız önemsizdir, yapmadıklarınızsa sürekli yüzünüze çarpılır. aile sıcaklığı nedir bilmediği için aile mevhumunu pek önemsemez. kısaca babasız büyümüş kadınla evlenilmez. çünkü kendileri evliliğin o kollektif yapısına asla uyum sağlayamaz.

not: bu çizmiş olduğum profil tüm babasız kadınları kapsamaz ama en az %50'si böyledir.
her şeyden önce diğer aşık olmalardan biraz daha zordur. şefkat ister, sığınmak ister, güvenmek ister, ait olmak ister, huzur ister. epeyce ilgi ve alaka göstermeniz gereken bir kadındır. bu aşkı taşıyacak gücünüz yoksa da yanaşmamak ve kırılmasına sebep olmamak lazım gelir.
sorumluluk gerektirir. babasız büyümüş bir kız çocuğu vardır hayatınızda. her an kaç yaşında olursa olsun babasıyla yapmadığı yapamadığı bir şeyi sizinle yapmak isteyebilir.

bir babanın kızına vereceği güveni, sadakati, sarılmasını sizden bekler. belki aynı şefkati de bekler tabii ki ama abartanlar kadar değil. burada yazanlar ne bilir bunun nasıl bir eksiklik olduğunu.

yaşamayan anlamaz bu boşluğu hissedemez. gece kapıya biri gelse sizi koruyacak kapıya çıkıp dayılanacak güvenliğiniz için her şeyi yapacak bir adamın eksikliğini ancak ona sahip olmayanlar anlar.

pazar günleri evin pidesini baba yaptırmıyorsa ne anlarım ben o kahvaltıdan? kızım bir şey istiyor musun diye telefon açan kişi baba değilse ne isteyebilir ki o kız?

telefonunda baba diye kayıtlı bir numara yok.
babam kızar ya nasıl söyleyeceğim diye bir tasa yok.
babam sever dur ona şunu yapayım diye bir mutluluk yok.
babam traş olunca mis gibi kokar ev gibi bir konuşma yok.
babam bir sarılır her şeyi unuturum gibi bir his yok.
baba diye seslenmek ne demek bilen yok.

o yüzden bilmeyenler burada ahkam kesmesin yok şöyle zor böyle zor şöyle sıkıntılı böyle sinir bozucu.
kadının babasız büyüdüğünü sıfat olarak başına eklemeden siz önce gerçek bir insan daha sonra gerçek bir adam olmayı başarın, gerisinin zaten bir önemi kalmayacaktır.
Kendi ayakları üzerinde durabilmeyi öğrenmiş ve tam anlamı ile evde sizden daha fazla babalık vasfını sırtlayabilecek bir kadına aşık olmaktır.
eğer güvenirse, sizi hayatının baş köşesine koyacak kadına aşık olmaktır.

her zaman güçlü olmak zorunda olmuş kadına aşık olmaktır.

eğer aynı zamanda annesiz ise elinden tüm 'erkek işleri' gelen kadına aşık olmaktır. öyle kavanoz açtırmaz size, perde falan astırmaz yani ya da duvara çivi çakabilir ve ampül de değiştirebilir.

her şeye trip atıp dünyayı size dar etmeyecek kadına aşık olmaktır. kıymetiniz varsa, her zaman bilir.

'bütün erkekler aynı yeaa' zırvasından kurtulmuş bir kadına aşık olmaktır.

kendi inşa ettiği tahtının yıkılmasına asla izin vermeyecek kadına aşık olmaktır.

tüm gücünün altında ezilmiş küçük kız çocuğunu kollarınıza emanet edecek kadına aşık olmaktır. emanetine ihanet etmezseniz asla gitmez.

ve küçük saydığınız bir hatada kolayca gidebilecek kadına aşık olmaktır, tüm bunların kiymetini bilmezseniz.
Sizin başına taç eder. Onu sahiplenmek apayrı bir mutluluk yaşatır insana.

Sıkıntılı tarafları da olabilir elbet. Kendinden kucuk ergen kiz kardesleri varsa onlarin da baba figürü olma misyonunu ister istemez edinirsiniz ki bu özel hayatınız da kontrolsüz kanser hücreleri oluşturabilir.
Aşık olurken babasız olup olmadığını mı araştırılır diye insanı düşündüren, aşık olduktan sonra da babasız olmasının aşka ne gibi artısı yada eksisi olduğunu araştırmamızı gerektiren ve sadece tek yönlü bir ilişkiden bahsedilen önermenin yazıya dökülmüş şeklidir.

Babasız büyümüş bir kadınla aşk yaşamak denmiyor, sevgili olmak denmiyor, evlenmek denmiyor. Ya ne deniyor? Kadına Aşık olmak...

Önce bi kadına sormak gerek sen babasız büyümüşşün ama bu adam sana aşık; bu konuda ne düşünüyorsun diye...

nokta.
Babasının olup olmaması hiçbir şeyi değiştirmez çünkü insan hersekilde kendi yolunu doğrularını yanlışlarını kendisi buluyor bu sözlükteki kaç kişi babasının yanında dizinin dibinde sanki ben babam olmasına rağmen çokta şevkat yada bi güzel söz duymadan büyüdüm .
Babasının olup olmaması hiçbir şeyi değiştirmez çünkü insan hersekilde kendi yolunu doğrularını yanlışlarını kendisi buluyor bu sözlükteki kaç kişi babasının yanında dizinin dibinde sanki ben babam olmasına rağmen çokta şevkat yada bi güzel söz duymadan büyüdüm .
(bkz: babasız kadınların aşkları)
olgun bir tip olmayı gerektirir. zira karşı tarafın buna ihtiyacı vardır. sevgilinin yanı sıra bir baba figürü de olabilmek gerekir..
babasız büyümüş bir kadının, babasız büyümüş bir adama aşık olması kadar fantastik olamaz.
ne kadar acımasızsınız. evet babası olmayan her kadın orospu ruhludur; oradaki doğru kelime özgür ruhlu değil, orospu ruhlu olmalıdır. devam böyle devam. insanlığınızdan utanın bence.
babasız büyümüş bir kadına aşık olmak bir erkeğin başına gelebilecek en güzel şeydir. inanılmaz bir hürmet, saygı, sevginin sahibi olacaksınız demektir. her ilişkide taraflar birbirinden şefkat bekler. bunun babasız büyümüş kızla hiç bir ilgisi yoktur. içinde bulunduğum babasız büyümüş kadın grubu çocukluğundan beri kendi ayakları üstünde durmuş sağlam karakterli ve maddi özgürlüğü olan kızlar olduğundan hiçte sanıldığı gibi liman filan aramazlar. kimseden babalıkta beklemezler. hele bir sevgiliden hiç! çünkü babaları gibi kimsenin ne şefkatli ne merhametli ne de kutsal olabileceğini düşünmezler.

götten uydurulmuş saçma sapan efsanemsi.
erkeğin her şekilde babacan olması lazım, aşık olunan kadının babası olsa da olmasa da. dolayısıyla öyle büyütülecek bir durum değil. babacanlık da nedir, yerli otorite, arada hoş sohbet ve şefkat. nesi zor, nesi lades çözemedim.
Sığınılacak bir liman olmaktır. Sevgi aşk ve sadakatin denizler gibi içine akmasıdır. Hiç ellenmemiş bakir duygulara ilk defa dokunmaktır. Tabi kıymet bilene. Neydi. Evet. Aynen; "bilmez insan kadrini kendi insan olmayan"
Yorumlar Çok acımasızca olmuş. Ben babamı 9 aylıkken kaybettim. HiÇ tanımadım. Bi abimde yok. Annem be annanemle büyüdüm. Başımızda hiÇ erkek olmadı. Güven dolu bir şefkate ömür adanılasıdır bizler iÇin. Ve kesinlikle o liman olabilecek yüreği olmayanın taşıyabileceği bir yük değildir. Ancak bu bir eksiklik değildir, acizlik hiÇ değildir. Akıl,fikir,sağlam bir duruş yeterli,e tabi bir de yürek. Korunmaya alınacak acizlikte değiliz yani.Güven, sevgi ve sahiplenilmek yeterli. Ha birde ölüm bu herkesin sevdikleri ölümlü. Ölüm herkesin kapısını Çalacak er yada geÇ o boşluğu herkes hissedecek. Empati kurmanızı öneririm.
metrekareye haddinden fazla yaratığın düştüğü bir memlekette yaşıyorsan, babasız kadın olmak zordur evet. çünkü çoğunluk; evindeki eşini, çocuğunu falan unutup babasız kadını "çıkar sağlanacak bir madde" olarak görür. ama şunu atlamayın sakın, bu kadar erkek egemen bir toplumda, "başında" bir erkek olmadan yaşıyorsan, kendini o "babalı" kadınlardan daha çok koruyabiliyorsun.

sonuç olarak babasız büyümüş bir kadına aşık olmak, babalı büyümüş bir kadına aşık olmaktan farklı değildir.
zordur. hele yapayalnız büyümüşse daha da zordur.
her şeyi olmanızı bekler sizden. eğer her şeyi olabilecek cesarete sahip değilseniz hiç bulaşmayın.
iyidir hoştur. belki onun hem anası babası, hem can yoldaşı olmak istemektir de... babası olan sevgi şefkat istemeyecek, nasıl olsa biliyordur diye bir durum da yoktur.
şehir efsanesidir. sapkın pezevenklerin uydurmasıdır.