aşka olan inancı kaybetmek

hep denemek, hep yenilmek; ve artık "olsun yine denerim, yine yenilirim, daha iyi yenilirim" diyememek..

Aşka değil insanlara karşı olan inanctir o.
Saygı duymuyor insan bir süre sonra bir çok kişiye duyguya.

Herkes kadın erkek terkedilmistir terketmiştir belki.

Benim gozlemledigim şu. Hem sosyal medyada hem tvlerde ozellikle de günlük hayatta aşk bitisleri insanların karşı cinse saygısını güvenini öldürmüş.

Insanlar mutsuz bir de üstüne onlardan mutluluk istiyorlar.

Cinselligede fazla anlam yüklenmiş .
Ortak amaç yok sanki.

Ne bileyim hani bir aile amacı vardır. Çocuklu bir aile diyelim. O ailenin hedefleri olur. Çocukların okulu bir ev alma .
Günlük ani yaşama kaygısı haz alma isteği. Hep daha fazlasını elde etme kaygısı.

Aşkın insani biyolojik değişimlere sokmasıni sever insan. Bir adrenalin heyecan umut hayal oluyor.

Sonrası hayal kırıklığı olunca.

INSANIN yediği cekirdegin fındığın içinden çurugunu yediğinde nasıl kötü bir tat hafızasında kalıyorsa aşk daha beteri oluyor.

daha çok erkeklerin kullandığı bir tür savunma mekanizması.. zaten duygularını ortaya koyma, yaşama, kendini onun akışına bırakma konusunda ciddi tereddüt ve sıkıntıları olan erkek, bir mucizeyi gerçekleştirir ve aşık olur.. tüm aklı, ruhu, bedeniyle kendisini bu aşka adayan ve aşkın kutsallığı karşısında bir peygambere bir müride dönüşen, kendi olmaktan çıkıp bambaşka biri olan kişi dünyanın sonsuza dek bu mutluluğun ekseninde döneceğine de inanır maalesef.. sonra hiç olmamasını dileyeceğimiz bişi olur ve karşı tarafın aşkı biter.. hatta belki de öyle bir aşk hiç olmamıştır.. daha da kötüsü karşı tarafın bu aşkın bitmesine vesile olabilecek berbat bişi yapması olur, aldatmak gibi.. işte o an'a kadar aşkın sonsuzluğuna, gücüne, yeterliğine ve yetkinliğine tüm benliği ile inanan adam bir anda kafir olur aşka karşı.. aşka inancını yitiren adam, kadınlara düşman olur, hayata kırgın.. daha kalın daha sağlam duvarlar örmüştür etrafına, bir yandan intikam alır alabildiğine bir yandan oturur ağlar o duvarların arkasında öfkeyle.. dünya üzerinde tükenen tek aşk onunkisiymiş ve sadece onun canı yanmış gibi.. ürkütücü genellemelere inandırır kendini, kaçar durur, canı bir daha yanmasın diye sığınmayacağı yalan yoktur.. "ben kötü bi adamım seni üzerim" der, "aşk maşk yalan kızım yok öyle bişi" der, "sana karşı hiçbişi hissetmedim ve hissetmeyeceğim" der.. aşka olan inancını kaybeden bir adamı ikna etmek kadar zor ve tehlikeli birşey de olamaz.. zordur çünkü saklanmaktadır ve kayıp durur avuçlarınızdan.. tehlikelidir çünkü olur da bu da bitecek olursa ikinci bir yenilgiye dayanıp dayanamayacağını bilemezsiniz...

aslında yeniden aşık oluncaya kadar kaybettiğini sanmaktır. yep, tam olarak böyle.

Hiç olmayan bir inancı kaybetmek, hayat bunu kanıtlar.

Koskocaman yusyuvarlak bok topağı arada papatyalar açıyo fakat gene de hala aynı bok topağı.

olmayan bir inanç da kaybedilmez diye biliyorum ama ben, neyse o zaman.

aşka olan inancı kaybetmek tam olarak mümkün müdür bilmiyorum ama insana o büyük heyecanı yaşatan sadece tek aşk var galiba, sonrakiler onun artçıları hep.. bir başkasına daha çok güvenebilir, bir başkasını daha çok sevebilir, bir başkasına ömür verebilirsiniz ama bir başkasına o ilk zamanki gibi aşık olamazsınız galiba.. ve herkesin hayatında mutlaka 'o' kişi vardır, diğerlerinden daha çok yaralayan, daha çok üzen ve kendıne daha çok aşık eden.. genelde geçer, hayatınızdan geçer ama sancısı kalır içerde bi yerlerde, ondan sonra kalbinize giren herkese en üst kattan el sallar hep, ben buradaydım ve hep burada kalacağım diye.. geçmiş olsundur.

çok kötü bir durum.

zira insan insana aşık olmalıdır ki allah a aşık olabilsin. o yüzde çok büyük bir kayıptır aşık olamamak. dünyanın bütün hazineleri bir aşka bedel değildir. aşk derken günümüzdeki magazinsel aşklardan bahsetmiyorum tabi.

Boş edebiyat. Artık satmıyor.

Bırakın bu işleri o yüzden. Melankoli ilgi çekmenizi sağlamaz. Ezikliğinizi katmerlendirir.

Sevin, sevişin.

karşılıklı olduğunu düşünürken herşeyin koca bir yalandan ibaret olduğunun anlaşılması sonrasında beliren his, çivi çiviyi söker deseniz bu sefer karşılıklı olmaz çünkü artık önyargılı biri olup çıkmışsınızdır.

çok ağır bi darbe yedikten sonra insanı içine çeken durum.

Yok abi yok. içimde bir şeyler eksildi, bi parçam öldü sanki, yeri yıllardır dolmuyor. Bi kere birine baglandinmi sonrasinda gelen diger iliskiler yalan oluyor... tekrar aşık olsam da bi derdim eksilse yerine yenisi gelse.

bir kişinin aşka olan inancını kaybetmesi aşkın gerçekliğini ortadan kaldırmaz. sonuçta yine aşık olanlar olacak, aşk olacak insan olduğu müddetçe. aşık olmayanlar da olacak tabi.

oda bir şeymi insan zamanla mutluluğa olan inancını kaybediyor yaşamaya olan inancını aşk da er yada geç mutsuzlukla biten güzel bir duygu.