ağlayarak sözlük okumak

ruhuna hitap derinliği olan bir başlık gördüğünde, o başlığa tıklayınca inci tanesi gibi saçılan o entryleri okuduğunda sanki vurgun yemiş gibi elde olmadan yapılan olay. ıslak ıslak okursun kristaller yanaklardan süzülerek, butona basacak güç bile bulamadan kendinde..

edit: yav siz nasıl insanlarsınız inanmıyorum. ne halt yemeye eksiliyosunuz bunu mesela. ayıp be!

(bkz: kesin balık burcu)

"annenin ölmesi", "babanın ölmesi" gibi yürek burkan başlıklarda normal yazarların yaptığı eylem..

(bkz: ağla yürekli çocuk)