aziz sancar ın koskocaman bir balon olması

Tıpki bütün insanlar gibi balon olmasıdır. Son oynadığı kamu spotunda nükleer enerjiden bahsediyor. Gelecekte nükleer enerjinin iyi ya da kötü sonuçları olabilir. Naziler yaptıkları deneylerle tıbbı geliştirme niyetinde olmadan katkıda bulundular. Yaptıklarımızın sonuçları ileride başka sonuçlar doğurabilecekse ve biz ilerlemeciysek ve sonuç denilen şeyin nedeni konumunda kendimizi görebiliyorsak söylermisiniz bana nasıl bu kadar emin konuşabiliyoruz? Sen evrene hakim değilsin ileri dediğin şeyi nasıl etkileyeceğini bilmiyorsun, yaptıklarının sonucundan tam emin değilsin ama bir karar veriyorsun. Bilimin çocukları böyledir. Olasılıklardan giderek geleceği tahmin edebileceklerini sanırlar. Tanrılığa soyunurlar. Onlar için zaman vardır, neden sonuç vardır , ilerleme vardır, gelişim vardır, sonraki önceki vardır. Neden ve sonuç ilişkisinin ve zaman denilen olgunun kaostan kaçmak için sığındığımız limanlar olduğunun ne zaman farkına varacağız merak ediyorum . nükleer enerji olsa ne olur. Senin enerjin tükense ne olur tükenmese ne olur. Sen yaşasan ne olur yaşamasan ne olur. Bilip bilmediğini bilemeyecek bir varlık konumunda olduğunun farkında olmadan kendi ilerlemeci bakış açınla başkalarının geleceğini belirleme konumunda tanrılığa soyunman ne komik. Senin hakikatin senin hakikatindir benim hakikatim benim hakikatim. Senin arkana aldığın bilim senin hakikatini benim hakikatimden üstün yapmaz. Milliyetçilik edasıyla bilimi arkaya alıp da kişinin kendi hakikatine darbeyi indirebileceğini sanmak da çok acı. Bilip bilmedigini bilmeyenin başkasına anlatabileceği bir şey yoktur. Bilgiyle karşılasma ihtimali yoktur. Sadece kaostan kaçması vardır. Bu kaostan kaçışı da onu var eden yegane şeydir.

toplumun dışında kalmış, düzenin sürmesinin gerekliligini, ilerlemeciliği, yaşamı sorgulamış hatta ileri gitmiş sorgulamayı sorgulamış, hiççiliğin de ötesine geçip yaşamak için mücadele etmeyi saçma bulan ölümün kıyısındaki sen. Sen gülüyorsun bilime tutunan bu aciz yaratığa, tarih bilgisiyle bir derde derman olacağını sananlara gülüyorsun, milleti cahil diye aşağılayıp tanrılığını kanıtlayamayanlara gülüyorsun, insanlar tarafından ödüllendirilince sevinen acizlere gülüyorsun, hukuğa binbir elle sarılıp özgür iradeyi hiç konuşmayanlara gülüyorsun, sen kaçanlara gülüyorsun, ama kaçmadığın için insan olmayı kabullenemediğin için, bilip bilmediğini bilmemenin o inanılmaz boşluğunun içinde ve çoğu şeyin farkında olan sen keşke ben de sizin gibi olup kendimi kandırabilecek kadar insan olabilsem diyorsun. insan olarak doğan sen insan olmaya adapte olamamanın acısını çekiyorsun.