bugün

Özellikle ülkemizin batı kesimlerinden çıkması ile birlikte, ülkemizin Afyon'dan sonraki kısmına cehalet yuvası olarak bakan insandır.
Kendince mantıklı olan ve aydınca olduğuna inandığı, 'çağdaş' düşünceler içerisinde, ileri demokrasiyi kafasına gayet uyuşturmuş olduğunu düşünen, kendince herkes ile empati kurabilen, fikir insanı, kalifiye insanlardır...

Böyle diyerek kurunun yanında yaşı yakıyormuş gibi hissediyorum açıkçası... Ama bu kuruların içindeki yaş sayısı o kadar az ki...

Örneğin Bir insan Kemalist olabilir. Ya da bir insan komünist olabilir. (Ben gibi) ama bu insanın sırf kendi üst düzeyde fikirlerinden dolayı anadolu insanını hor görmesi, diğer fikirleri savunan başka kimlikteki insanların düşüncelerine saygı göstermemesi... Asıl sabit fikirli olan insanı açığa çıkarmaz mı..?

Öyle bir toplum aşılaması ki bu... Bütün insanlarımız birbirini bir noktada ayrıştırıyor. Umrumda mı? değil. Ya da bu durumun benim umrumda olmaması kimin umrunda? Kimsenin umrunda olmak zorunda değil. işte insanımız bu noktada hataya düşüyor. "Ben buyum, o da şu" demek yerine "ben buyum ve sen de böylesin" diyor. "Böyle olacaksın."

Toplum içindeki yerimiz, kişisel gelişimimiz ne kadar üst seviye olursa olsun. Hepimiz nefes aldığımız kadar varız.

(4-A sınıfından 'evlenmelik Bey' adlı arkadaşınızı dinlediniz.
şimdi de 5-c sınıfından 'zall' adlı arkadaşınızı "format yoktu düşman çoktu" adlı şiiri okuması için sahneye davet ediyorum.)