ateistlerin şehit kavramını kabul etmesi

burada ki şehit kavramı ateistlerin kullandığı anlamda değildir.
mantık olarak şehit islamiyetten önce de var olan bir kavramdı.
şehit inandığı yol, dava vb. terimler için ölen kimseye denir.

(bkz: devrim şehitleri)

(bkz: ateist müslümanlar)
(bkz: ateistlerin islamı savunması)
(bkz: bugün kaç kafiri müslüman yaptın)
(bkz: ateistler bile beni tebrik etti diyen iman sahibi)

şehit kavramını, anlamayan şakirt. ve din öğreticileri öyle bir öğretmişki kendini bile koruyamayan bir insan haline gelmiş. oğlum şehitten bahsediyoruz. ateistten değil. onların bu ülkede ya da iran da ya da suudi arabistan da yaşayamadıklarını mı düşünüyor acaba. heryerdeler. onların bence gelenek göreneklerinden almışızdır belki bu şehitlik önemsenmesini.

Kanımı emmeye çalışırken tarafımca şaplak atılarak gebertilen sivrisinek de bir nevi şehittir.

Sırf buna bir açıklama getirmekten kaçtıkları için kabul ettikleri bir olay ...

inanç sahipleri şehide kelle derken garipsemez hatta buna eleştiri getirmeye götleri üç buçuk atanların fazla kurcalamaması gereken konudur, mümkünse hiç birşeyi kurcalamasınlardır.

hayret edilecek şeydir.

hemen hemen bütün arapça kavramların yerine uygurca, moğolca bir şeyler yaptılar. olmadı uydurdular. ama şehitlik gibi bazı şeylere hiç dokunmadılar.

neden lan neden? yapsanıza onun da öztürkçesini göreyim. askere giden kalacak mı?

ne diyebilirler ki başka, onlara göre şehitlik farklı bir anlamda da olabilir.

(bkz: ne diyem mahmut mu diyem)

derine inildiğinde şehit kavramı diye bir şey yoktur. çünkü uğruna şehit olunabilecek bir toprak parçası ve o toprak parçasını kutsallaştıran davalar yoktur. fakat sınırları belirli toprak parçalarını yöneten otoriteler, yönettikleri alanda yaşayan ve halk diye tabir ettiğimiz insanlardan, kendi yönettikleri bu topraklar için canlarını feda edecek derecede sevgi ve bağlılık talep etmekte, bunun neticesinde de insanlarda milliyetçilik ve vatanseverlik dediğimiz aslında hiçbir anlamı olmayan, tamamen anlamsız toprakları sevme ve bağlı olma durumu ortaya çıkmaktadır.

yönetici otorite, halkına bu sevgi ve bağlılığı aşıladıktan sonra, halkı o topraklar için ölümü göze alabilecek dereceye gelir ve savaşlarda toplu ölümler meydana gelebilir. bu toplu ölümler, aynı toprakların ilerleyen yıllarındaki nesillerde ''atalarımız bizim için öldü, bu topraklar için ne kanlar döküldü'' gibisinden düşüncelerle topraklarına olan bağlılıklarını toprakları için ölmüş atalarına vefa duygusundan dolayı daha da arttıracaklardır.

yani efendim kısacası, '' ne şehit ne gazi, bok yoluna gitti niyazi''

aslında kabul etmesi bir mana ifade etmeyeceğinden sadece saygısından dolayı bu şekilde dillendirmesi ile alakalıdır.
bir müslüman ile konuşurken çoğu ateist düz, sıradan bir ölü ile vatanı için kendi canını feda etmiş şehidin farkını bilir zaten. ayrıca adam allah diye birşey yok, diyor ise cennet cehennem de yok doğal olarak bide tutup şehitlerimize cennet i firdevs layık görülmüş desen suratına çok boş bir ifade ile bakar.

garip değildir.
pisipisine gitmemiş yani, bok yolunda ölmemiş, bi manası var ölümünün onu demek istiyoruz.

olsa olsa bazı ateistlerin gericilik karşısında teslim oluşunu gösterir.
oysa ateizm bilimi temel alan bir düşünce sistemi olarak "şehit" gibi dinsel terminolojiye ait kavramları asla kullanmaz, sahiplenmez.