bugün

tipik bir şakirt düşüncesi... mustafa kemal atatürk ile ve bu adama saygı duyan, hayatında atatürk'ün düşünce ve hayata bakış açısından izler taşıyan adamlara demediğini bırakmayacaksın, öte yandan da birileri senin cumhuriyet içinde kurduğun krallıkla ilgili "bilinen" bazı gerçeklerden bahsedince yakınacak, ağlaşacak, hakaret etme iradesi göstereceksin. afedersin ama sikerler öyle işi şakirt. saygı duyulacaksa karşılıklı olur bu iş... yok saygı duymayacaksak da götünüzden kutsanmışlık uydurmayacaksınız.

uzunca bir süredir sözlüğün ırzına geçtikleri "onu yapan kemalist", "mustafa kemal'in x olması", "mustafa kemal'in x yapması" tarzında sanat eserlerinin ardından birazcık kendilerinin de içinde bulundukları durumlardan bahsedince ne iftiracılığınız kalıyor, ne cemaat evinde ekmek yiyip de kaba sıçmışlığınız... peki hangisine inanayım amınakoyim ben? külliyen iftira diyene mi? yoksa ki "tüm bunları biliyorsa kesin cemaatte kalmıştır" diye yaklaşana mı?

neyse amınakoyim, iki yüzlülüğünüz sizin olsun... yanar ve döner hâlleri gene size bırakıyorum. ama yok öyle atatürk'e sövelim cemaatimizi övelim tarzında marangoz keserliği...
şakirtlerin sözlüğe tecavüz ettiğinin kesin kanıtıdır. zira sabahtan beri şakirt diye açılan kaçıncı başlık bu. insanın da canını sıkıyor. yaratıcı olun biraz. anladık işte.

şakirt=kaka, pis

edit: imla ve noktalama