bugün

bu kötü duyguyu, atariye giden her insan yaşamıştır. okuldan, heycanla eve gelip yemeğini yiyen genç, bir an önce kendini atari salonuna atar ve jetonlarını alıp oyuna koyulur. jetonlar azalmaya başladıkça moral bozulur ve en son jetonda bitmiştir. o an gencin içinde anlamsız bir hüzün vardır. içinden geçirir; ''keşke bu kadar çabuk bitirmeseydim'' diye. yapılcak bir şey yoktur artık. kaba etimize, baka baka evin yolu tutulur.