bugün

Annemi it gibi özlememle vuku bulan hadise. eliniz kolunuz bağlı, başa çıkılamayan durum.
kişiden kişiye göre durumun değişebileceği, farklı dereceleri olsa bile her durumda berbat olan his.
en iyi bildiğim duygulardan biri maalesef. o insanı hiç görmediğim ve göremeyeceğim halde çok seviyorum. buna bağlı olarak da çok özlüyorum. çareler çaresiz, imkanlar imkansız. ancak ruhumu teslim ettiğimde kavuşma şansım var, ama onun için de şehit olmam gerek ki, yanına gidebileyim.

yani sadece beni görmesi ve duyması için, onu her şeyden çok sevdiğimin farkında olması için dua etmekten başka çarem yok ne yazık ki. *