askerliği doğuda yapmak

zor bir görev. operasyondan yeni gelmişsiniz,sarhoş gibisiniz, su içmeye mecaliniz yok ama emir üzerine yeniden operasyona çıkarsınız; burada size tekrar o dayanma gücünü veren vatan sevgisi ve milletin sizin yanınızda olduğunu hissettirmesidir. yeniden canlanırsınız, kutsal görevdir.

"vatan borcu nerde olursa olsun ödenir" lafını akla getiren onurlu görev

şehit olma mertebesine bir adım daha yakın olmanın diğer adı.*

o tarafları hiç görmemiş biri için gerçekten güzel ama acıklı olabilecek olay...

(bkz: eksi 30 derecede dagda nobet tutan asker)

memleketin her yeri bir olduğu için yadırganmaması gereken askerlik.

yazın 45 derece sıcakta tek bir agacın bıle olmadıgı bir yerde pusu atıp, gecenin zifiri karanlıgında ve ayazında kilometrelerce yürümek...

kışın -20 derecede 3-4 gün dagda kalıp artık ayaklarını ve ellerini hissetmemek...

olurda çarşıya cıkmak gibi bir imkanın oldugunda herkese potansiyel terorist gozuyle bakıp tufek techızat gezmek...

gecenin bir yarısında dagda catısmaya girdiginde zamanın ne kadar da uzun oldugunu anlamak...

(bkz: izafiyet teorisi)

askerliği doğuda komando olarak yapmak hayatta zor diye birşeyin olmadığını anlamaktır. zira acıkmak, susamak, uykusu gelmek, şümek, hastalanmak gibi her canlıya mahsus özellikler komandolarda yoktur. komando acıkmaz, komando yorulmaz. komando zoru başarır imkansız zaman alır mantalitesinde yetiştirilir. dağda yatarsın kayalar yastık, rüzgar yorgan olur. dört günlük bir operasyonda acıktığın zaman kokmuş konserveyi yersin miden bulanmaz, sigarayı söndürüp söndürüp içersin bitmesin diye genzin yanmaz, ıslanırsın kurumak için ateş yakılmaz, yedek kamuflaj yoktur üzerinde kurur, botlar su almıştır ayak botun içinde üşür kaşınır yara olur mantar olur aldırmassın. operasyon biter bölüğe dönersin su akmaz banyo yapamassın zaten yapacak hal kalmaz. uyursun 6 saat sonra nöbet var derler çaresiz kalkar iki saat dişini sıkarsın buda geçer tertip dersin. gün gelir şafak senin için doğar kapıdan çıkarsın ve bütün yaptıklarını düşünürsün kendine inanamassın çünkü para verseler birdaha yapacağına kendinde inanmassın işte böyle birşeydir doğuda askerlik yapmak..

başında, sonunda ve sonrasında herzaman hatırlanır hadise.

hiç bir şey katmasa bile doğuda yaşayan insanların ne kadar unutulduklarının farkındalığını yaşatır insana..

ben çok daha fazla gerçeklerin farkında olarak gittim, sizler için söylüyorum yeni yetmelerim..

askerliği doğuda yapan biri olarak vatanı sözlükten kurtarmadığımın kanıtıdır.
urfa- siverek şırnak 100 km

doğu vardır doğu vardır. kimisi erzurumda,urfada,antepte yapar kimiside benim gibi diyarbakır-bingöl-tunceli-muş gezici birliğinde yapar.

problemli bir yerse psikolojinin bozulması büyük bir ihtimal.

yaşarken küfredilen anlatırken gururlanılan hadisedir. o değil de -30 diye bi ısı 2 metre kar mı olur amk. inanın oluyor.

batida yapmaktan bin kat iyidir ne var komutanlarla enseye tokat gote parmak sin telefon yasak değil
hem oradaki arkadaşlıklar daha candan samimi.

2015 kasım'da teslim olacaklar varsa allah yardım etsin. çözüm süreci sona erip çatışmalar başlayacak 7 ağustos ile eylül arası gibi.

Batıda yapmaktan daha rahattır.

Artik hdp' nin yoğun bariş ve diplomasi trafiği sayesinde zor olmayandir.

Gündüz esnaf, işçi gece terörist olanları tanıma fırsatı verir.

Doğuda askerlik yapmak zor zanaattır.
Hele hele komando olarak yapmak inanın çok daha zordur.

Bir heyecan ve umutla askerliğe adım atarsınız. Kafanızda büyüklerinizin anlattığı askerlik anıları aklınıza gelir ve " çok eglenceli olacak" dersiniz.
Ama nizamiyeden içeri adım attığınız da buranın acemi birliğinden farklı olduğunu anlarsınız.
Zorlu eğitimler başlar, günde 5 6 saat uyuduğunuzda şükür edersiniz.
Operasyona çıkarken su yerine fazladan bir kaç şarjör almayı düşünürsünüz.

Havanın - 20 leri bulduğu soğuklar da dağlarda 5 6 gün kalmaktır.
Çantanıza koyduğunuz suyun buz tutup susuz kalmaktır.

Sırtınızda 40 50 kg ile kilometrelerce yürümektir.

Yorulup oturamazsınız çünkü görüş mesafesinin 5 metreye düştüğü alanlarda takımınızdan kopma ihtimalinden korkmaktır.

Bir helikopterin kalkıp diğerinin inmesidir.

Çatışmada komutanınızı kaybetmektir belki de.

Leş gibi kokan kumanya yemektir.
Operasyon bitip birliğe döndüğünüzde size nöbet kilitlemeleridir.

insanlar burada sabrı ve yalnız kalmayı ögreniyor.

Birinin sizin halinizi ve hatrınızı sorması iyi geldiği yerdir.