bugün

başkenti olan şehirde tandoğan adlı bir meydan vardır.

bu ülkedeki insanların bazıları arapça küfür görse evlerinin duvarına asar. arapça'yı kutsal sayanları hiç de az değildir.

kendisinden daha geri olan bir ulusa hayran olmaya çalışan atasının hiçbir öğüdünü tutmayan yobazlarca işgal edilmiş ülkem türkiye cumhuriyetidir.

not: peygamber efendimizin (s. a .v) arap kökenli olması arapları kutsal yapmaz.
araplarla birlikte yasayinca, araplarin aslinda ne kadar gereksiz insanlar toplulugu oldugunu anlayacak olan ulkedir.
türkiye'dir efendim.

hatta vakt-i zamanında muğla'nın bazı köylerine sudan'dan arapça konuşan, ama etnik arap olmayan siyahi işçiler gelir, yöre halkı bu işçileri adeta kutsar, kızlarını bu siyahi insanlarla evlendirmek için sıraya girerler, birbirleriyle kavga ederler. garibim köleler de, dönemlik işçi olarak geldikleri türkiye'deki rağbeti görünce geriye dönmezler.