annenin ilkokul önlüğü cebine koyduğu mendil

* annelerin çocuklarını arada bir ev eşyaları ile karıştırıp, üstüne dantel seriyormuş gibi ısrarla her gün ön cebimize gayet nizami şekilde katlanmış mendil koymalarıdır efenim. türklere özgü davranışlardan biri olsa gerek diye düşünüyorum. yani usanmadan istikrarlı bir şekilde o mendili o kadar düzenli bir şekilde koymalarını başka bir şeye yoramıyorum.

ama öte yandan, nostaljiktir de lan. artık önlükler de yavaş yavaş kalkıyor. eski önlüklü resimlerime bakınca hüzünleniveriyorum.

kız çocuklarının hem hevesini alması hem de ev işini sevmesi için genelde annelerin sona bırakıp "haydi bakalım verengül, bunu da sen ütüle." dediği mendildir.

sümkürmeye korkulan veya kıyılamayan mendildir. her zaman temiz ve dörde katlanmış bir şekildedir. üzerinde ütü izi olmazsa olmazdır. tercihen rengi değişsede genelde beyazdır.

Önlüğün cebine mendil koyan eller, mendilden daha temiz, daha düzgün, daha sıcak ve daha yumuşaktır.