anksiyete bozukluğu

kendimi bildim bileli içinde bulkunduğum durum. öyle ki çok lanet birşeydir. var olan potansiyelinizin çok küçük bir kısmını kullanmanıza izin verir hayatınız boyunca. bir an önce kurtulunması gereken bir rahatsızlıktır. nasıl kurtulacağımı bilen varsa beri geslin a dostlar!

edit: tedavi sürecindeyim. gerçi ufaktan antidepresan kullanıyorum ama konu zihnimde/zihninizde bitiyor.

farkındalık gerektiriyor... egonun farkına varmak çok önemli. bu şikayeti yaşayanlara çok acil olarak haftada bir doz revolver filmini tavsiye ediyorum. filmde bahsedileni tamamen anladığınızda kullanmayı bırakın.

unutmayın dış düşman diye bir şey yok. egolarınıza teslim olmayın. sorun diye bir şey yok yalnızca durumlar vardır. onu sorun olarak algılatan şey egonuzdur. tekrarlıyorum çünkü çok önemli; dış düşman diye bir şey yok. egonun fısıltılarına kulak vermeyin. ve onun siz olmadığını bilin.

hayatımı mahveden sinsi hastalık .

Hastalıkla dört yıl önce tanıstım.O günden beri mutlu oldugum gün sayısı azdır.alakasız olaylar arasında baglantı kurarım.moral cok önemli mutlu olabilecegniz şeyler yapın derler.lan dingil zaten gücüm olsa yapıcam.

beraber geçirdiğimiz iki yılın sonunda önce hayattan beklentilerimi, arkasından duygularımı elimden alan hastalık.

iradesiz, otorite yoksunu ezik insanlarda görülen hastalık.
hastalık olarak nitelendirilmesi çok saçma, kişinin ezikliğine nasıl hastalık diyor tıp dünyası anlamıyorum.

yarın yaşanacak herhangi bir olaydan daha kolay zanneder misin ölümü? işte anksiyete bunu hissettirir.

Kusku, tedirginlik, rezil olma korkusu sebebi ile meydana gelen psikiyatrik bozukluk.

lustral iyi geliyor diyorlar.

bi ara ben de bu teşhisle tedavi gördüm; ama yine yeniden üzerimde etkileri var olmasına karşılık doktora gitmeye bile korkuyorum.

amacım buraya gelip moda hastalık tavırlarına girip ''yaa bende de bundan var'' demek değil. fakat son zamanlardaki düşüncelerimin ve aklımdan geçenleri hayra alamet olmadığının farkındayım. birilerini kaybetme korkusu, aniden bastıran endişe, uyanır uyanmaz babam yaşıyor mu diye düşünmek, her an bir felaket olacakmış gibi hissetmek vs. gibi saçma sapan hisler hasıl oldu bünyemde. biraz araştırdıktan sonra anksiyete bozukluğum olabileceğine ihtimal verdim. doktor değilim tabii ki, benimki sadece tahmin. bir psikoloğa görünmeyi düşünüyorum. bu konuda bir gelişme olursa, burayı okuyacakların işine yaraması adına daha sonra editleyeceğim.

çaresi olmayan illet. doktora gidersen dayar psikiyatrik ilaçları, lustral paxil cipralex bilmem ne. bunları alırsın günlük hayatın b..mb...k olur. sonra yalancı bir mutluluk yaşarsın bunlarla, bir gün bırakayım dersin daha beter olursun. terapi iyi gelebilir diyolar da her yerde olmuyor ki bu terapi arkadaş. olanlar da dünya kadar para istiyor. bu hastalığı yenen bi arkadaş varsa tavsiyelerine açığım her daim.

Xanaxla tanışmanın ilk evresidir.

inançlıysanız Allah'a sığınmak, dua etmek iyi gelebilir.
onun dışında yazılanların çoğu doğrudur. ne oturabilirsiniz ne kalkabilirsiniz nefes almaya zorlanırsınız sürekli senaryo yaratıp tedbir almaya çalışırsınız huzurunuz bozulmasın diye.
Allah bunları yaşayan herkese sabır versin.
ayrıca: Hafif bir sıkıntı ya da sinirli olma hissinden, şiddetli bir kontrolünü kaybetme, çıldırma ya da ölüm korkusuna kadar uzanan geniş bir yelpazede yer alan belirtilerdir. iç sıkıntısı, kötü bir şey olacakmış hissi, sinirlilik, huzursuzluk, gelecekle ilgili endişeli beklentiler, olayların hep kötü yönlerini görme, karamsarlık, kontrolünü ya da yaşamı kaybetme korkusu anksiyete durumlarında sık rastlanan belirtilerdir.

Ağır depresyonlara neden olan ve hatta eşlik eden semptom.

pek güzel bişey değildir muhtemelen.

hiç güzel bir şey değildir kesinlikle.

tedavisi gorulup, kullanilan inhibitor ilac birden kesilirse adami alkolik yapar bas donmeleri ve gerceklik algisi kaymalarini engellemek icin.

vakktinde asperger gibi bir şey sandığım beni yakalayan bir hastalık...

Anksiyete bozukluğu, yani kaygı bozukluğu; yaşaması ve açıklaması söylendiği kadar kolay olmayan psikolojik rahatsızlık. Depresyonla birlikte veyahut yaşanan bir travmanın beraberinde ortaya çıkması muhtemel durum. Anksiyete nöbeti geçiriyorsanız eğer, hayatınızda tarif edebileceğiniz en büyük korkuyu yaşıyorsunuzdur. Üniversitede derslerde fenalaşırdım bir dönem sıkça * hocalar ambulans çağırırdı. ben de yarım yamalak 'yapacakları bir şey yok' derdim; ama gördükleri manzara daha ciddi bir şey olduğunun sinyalini verdiğini için ve nöbet sırasında konuşmam ağır çekime alınmış gibi olduğundan beni pek dinlemezlerdi. Sonunda her şey normal çıkar yapacakları hiçbir şey olmazdı tabi ki. insanı yiyip bitiren şeyler dışardan bakınca görünmez genelde. böyle psikolojik ya da nörolojik hastalıklarda dışardan görünmeyen bir rahatsızlığı yaşayınca insan, heybetiyle ölümü dahi korkutan Hz. Hamza'nın sözünü aklıma 'gözümün gördüğü hiçbir şeyden korkmam' . en çok korkutan şeyler ya hiç görünmüyor veyahut çözüm yolu görünmüyor.

Abooo ne menem şeydir o . Bazıları var ki hele dikkat çekmek için kendini parçalar deli gibi titrer eski sevgililerini arar falan sapkın hareketler bunlar .

hiçbi şeye benzemeyen bok. allah yaşatmasın düşmanıma bile.
"kendini telkin et, güçlen" falan diyenlere şöyle bi bakıp gülümsersin.

son bir senedir çilesini çektiğim hastalık. ne kadar yaratıcı bir insan olduğumu farkettim.* keşke bunu dışa vurabilsem.

süresi değişen nadir ama etkili ataklarla kendini gösteren bozukluk.

korku krizi bir anda tetikleniyor ve bireye göre değişen sürelerle baş etmeye çalışılan bir kabus olup çıkıyor. taşikardisi olan birey için durum daha çekilmez hale gelebiliyor.

eğer zaten dış etkenlerle uyandırıldığında ürken bir insansanız ve bir anksiyete atağınız da buna eş zamanlı başlamışsa artık ataklardan korkar hale geliyorsunuz.

bireysel tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki en şiddetli atağımı yaşayalı bir seneden fazla oldu. hiçbir şey düşünmemeye çalıştığım atakta beynim bana oyun oynayı saniyede onlarca görüntü düşünmeme sebep oldu. bir büyüğün dediği gibi;

'beyin çok ilginç bir şey'

çocukluğumdan beri şahsımda var olan hastalıkımsı. Yıllardır psikiyatriste gitmeyi reddetsemde artık bir çaresine bakmam gerekiyordu. Gittim ve günümü gördüm. Hastalığımın bu denli ilerlediğini bilmiyordum zira. Kısacası hayata boka çeviren bir moda hastalık kendisi. iyi ki varsın cipralex .

aynı bünyede panik atakla birlikte bulunursa ömür boyu yalnız kalmanıza neden olacak olan hastalıktır.