anime bitince bıraktığı derin boşluk

anime bitince bıraktığı derin boşluktur.10 dk geçmeden
o boşluğu hissedersiniz. ilk başta ana karakteri özlersiniz. Sonra ardından yan karakterler gözlerinizin önünden geçer. Taa ki yeni bir seriye başlayana kadar.

Yüzüklerin ededisi ve harry potter bittikten sonraki boşluk kadar büyük değildir.

Battlefield ve gta bitince yarattığı derin boşlukla yarışır.

Ne yapacağını bilemezsin. içinde mutlulukla karışık bir burukluk olur. Ulan ben şimdi ne izlesem dedirtir adama. Heleki muhteşem bir seriyi bitirdikten sonra. Keşke hepsini unutsam da bir daha izlesem dedirtir adama.

(bkz: grisaia no kajitsu)

O kadar büyüktürki sonrasında 2li izlemeyi öğrenirsin. Biri bittiğinde diğeri devam ettiğinde daha çekilesidir.

çok olmaz ama, bazıları çok güzel olunca başa gelen şeydir. aynı türden anime aranır, %90 bulunmaz falan.

sevilen kitap bitince başa gelen hisse benzer olduğu tahmin edilebilecek his. yalnız biraz daha dandiği.

alışılan ve sevilen animenin bitmesi sonucu yaşanan durum.
death note'u bitirdiğim an yaşadığım boşluk. kendime gelemedim, bittiğine inanamadım, inanmak istemedim. yagami light'ı özledim önce,sonra ryuk'u. ama üç beş gün sonra gto'ya başlayınca o boşluk hissi gitti. ama şimdi de gto'nun bitişinin boşluğundayım. onizuka'yı özledim. çok alışmıştım. gülerek ve merakla onu izlerdim. ama bitti. başka bir animeye başladığımda yine düzelirim.

Basa Cok gelendir. Naruto bitti biteli hala kendimi toplayamadim. Death Note ve GTO da da boyle olmuştu. Duşunun dile kolay 2008 den beri izliyordum Naruto'yu.

God of war bittiğinde ki kadar değildir.

One piece mi desem naruto mu desem bleach mi desem ne desem ne söylesem dolduramaz bu boşluğu.

Hele ki uzun süre kapanılıp hunharca yüzlerce bölümlük anime devrilmişse depresyon, bir süre insanlardan korkma, kirlenmişlik hissetme nedenidir.

FMA Brotherhoodu an itibariyle bitirdikten sonra içimde oluşan o boşluk hissi. Gerçek hayata döndükten sonra "eee nolacak şimdi" gibi kafamda deli sorular