bugün

genelde maço gibi görünen erkek tipidir. yani ben dışarıya çıktım ya, anahtarı yanıma almıyorum, dönüşümde evde birisi olsun, bana kapıyı açsın. o kapıyı açan tuvalette midir, banyoda mı dır, ben düşünmem, herkes bana hizmet etsin, dünya benim etrafımda dönsün diye düşündüğü sanılır. Eğer erkek evli değil de anne babasının yanında kalıyorsa bu tanımlama doğrudur, bunu yapan hanzodur. Ama bunu yapan evli bir erkek ise aslında gerçek çok başkadır.

Dışarı çıktığında yanına anahtarı almayan evli erkeğin bilinçaltında karısının kendisini aldattığı korkusu vardır. o yüzden anahtarı yanına alıp çat kapı eve girmek istemez. Zili çalsın ki, karısı ile aşığı toparlansın, aşık dolaba girsin, sonra adam banyoya filan girdiğinde aşık fark ettirmeden kapıdan çıksın gitsin. Eğer anahtarla girmiş olsaydı, karısının kendini boynuzlamış olduğunu fark ederek, belki de sonu katillikle biten bir maceraya girmiş olacaktı. Bir savunma mekanizması yani anahtarı yanına almamak bir evli erkek için.
daha kötüsü de anahtarı yanında olduğu halde kullanma gereksinimi duymayan erkektir.
evde kimin olduğuna bakıp öyle bi karar versek iyi olur.