bugün

yürüyorum..

karşımda bir silüet beliriyor. birde bakıyorum ki, o da ne? dayımı görüyorum, elinde anlam veremediğim birşeyle oradan oraya koşuşturuyor.

''şş, dayııı, alooo, nereye gidiyon laa''

diyorum. oralı olmuyor ve koşuşturuyor. arkasından koşuyorum, ayağım takılıp yere düşüyorum. kafam taşa çarpıyor ve bi kız uyandırıyor.

''senin azını yüzünü zikerim bak''

diyorum kıza. ''tamam'' diyor. sonra biz eve gidiyoruz. ev dolu olduğundan onların eve gidiyoruz. orasıda dolu olunca bize yeniden gidip şansımızı tekrar deniyoruz. yine dolu olunca vazgeçip evlerimize dağılıyoruz. aklıma dayım geliyor ve hemen amcamın yanına gidiyorum. amcamın emmisini görüyorum. elinde paralar ve suratı ekşimiş halinde;

''ne o emmi, ne ayak''

diyorum.

''sktr nan, amık''

diyor. gözlerim doluyor ağlıyorum....

işte böyle emmiler var arkadaşlar. insan amcasının bakirliğini satar mı yaa?

ne idüğü belirsiz, kişiliksiz emmilerdir bunlar.
* * *