bugün

Genel kanının aksine; bana gayet cool, insanların hangi duygularla ne yaptığını anlamaya çalışan, insan yapımı üst düzey bir sanat eseri gördüğünde hayret eden, her şeyi ben biliyorum kibirinden ziyade, yarattıklarının ne yaptıklarını her gün hayrete düşerek izleyen birisi geliyor aklıma.

Yani öyle dinlerdeki gibi 'allah/Tanrı her şeyi bilir ona göre' kafası yoktur diye düşünüyorum. Çünkü her olaya öyle yaklaşsa canı sıkılır. Filmi daha en başında sona sarıp ne olacağına bakıyor muyuz hiç? Bakmıyoruz çünkü öyle olunca bir anlamı kalmıyor. Bence bizi yaratan güç de bakmıyor, saniye saniye izlemeyi tercih ediyor. Belki de insan silüetine girip bizlerin arasına karışıyor, bir gün orada, bir gün burada. Sonuçta bunu yapmaya gücü var. Dualara cevap vermekten ziyade hepimizin hayatına küçük dokunuşlar yapıyor olabilir. Ve yalvarılmayı sevmiyor gibi geliyor, sanki gerçekten ne istediğini bilerek huzuruna çıktığında elini bir şıklatışında gerçekleştirecekmiş gibi...