bugün

hemen atlayıp hemen köpürülmesi gereken provakatif bir başlık değildir. önce okuyup anlamaya çalışmak lazımdır.
bir allah düşünün hem insan yaratıyor hemde yarattığı insanlarla deneyler yapıyor. yarattıklarının hiç düşünmeden hiç sorgulamadan şartsız koşulsuz kendisine tapmasını istiyor.
kullarını denek hayvanları gibi kullanıyor. istediği gibi olan denekleri ödüllendiriyor. istediği gibi olmayan denekleri en acımasız şekilde cezalandırıyor. ama öyle böyle bir ceza değil. ateşlerde yanmalar, dilim dilim doğranmalar.
bir yaratıcının yarattığı canlılara bu kadar acımasız olması normal değil. yarattığı canlıların da bu kadar tehlikeli bir yaratıcıyı sevmesi hiç normal değil.
yaratıcı gönderdiği kitaplarda insan evlatlarını ne kadar sevdiğini anlatır sayfalarca. ama insan evlatlarını seven bir yaratıcının kızdığı zaman bir kavmi, bir ırkı hatta komple insanlığı (nuh tufanı) gözünü bile kırpmadan yok ettiği de aynı kitaplar da yazar. yani yaratıcı yeri geldiğin de şefkatli, yeri geldiğin de psikopat.
koskoca bir tanrının kendi yarattığı insanların kendisine tapmalarından kendisine dua etmelerinden nasıl bir haz duyduğu da garipsenecek bir durumdur. sen koca evreni yarat sonsuzluğun efendisi ol sonra kalk kıçı kırık insanların sana yağ çekmelerinden sana tapmalarından zevk al.

bunlara inanmak pek mümkün değildir. bunlar insanları korkutarak baskı ve disiplin altına almanın en basit ama en etkili yöntemleridir. din insanların kitlesel kontrol araclarından sadece birisidir. başka araçlarda vardır (milliyetçilik,etnisite gibi).
insanlık tarihi boyunca insanlar hep din ile baskı altına alınmıştır. din öyle bir olgudur ki sömürüye en açık insan topluluklarını yaratır. din ile sömürülen insan korkudan her söylenen inanır her istenileni yapar çünkü din insanların bilmediği akıl sır erdiremediği şeylerden korkması iç güdüsüne hitap eder.
kısacası 5 yaşındaki bir çocuğa öcü masalları anlatırsanız korkar. o çocuğa büyüyene kadar bu hikayelerin gerçek olduğunu işlerseniz o çocuğun o korkusunu istediğiniz gibi kullanabilirsiniz.
din insanları terbiye etmez din insanları sindirir.
inanışa göre acı kavramını da kendisi yarattığından, tartışılmaya lüzum olmayan konu.
(bkz: rahman)
(bkz: rahim)
(bkz: gafur)
(bkz: rezzak)