33 yaşında hayata doymak

Yaşadığım durumdur.

Çok güzel bir hayat yaşadım. Gezdim, eğlendim, içtim, büyük aşklar yaşadım, 18 yaşında tek başıma yurt dışına çıktım, ömür boyu çalışmadan geçinebilirdim ama yeni bir iş kurdum. Zannedersem ben hayata doydum, artık içimden ne çocuk sahibi olmak geliyor, ne de ciddi bir ilişki yaşamak geliyor.

Hayatımın en güzel yılları geride kaldı. Bundan sonra daha çok işe odaklanacağım ve yaşayabildiğim kadar yaşayacağım.

(img:#2220518)

üzülecek yer kalmıyor, sevinecek bir şey kalmıyor ya da adrenalin veren. sonra planlı yaşamıyorsun, zaten plan var. planı anlamaya bu akışta yaşamaya başlıyorsun artık.

doyduysan öl o zaman, buraya ne yazıyon.

yarın yine acıkır.

Bipolar Bozukluk hastalığı var bende. hastalığın en kötü yanı intihar. Büyük ihtimalle ilerleyen yıllarda intihar ederim. intihar edenlerin cehennemlik olduğunu biliyorum ama muhtemelen o anda bunu düşünecek durumda olmayacağım.

Neyse, intihar kötüdür, etmeyin falan filan.

Her doyumun bir acıkması olacaktır. Büyütmeyin o kadar. Ne geldiyse önünüze yaşayın geçin. Hayatta ne sevinci ne hüznü, hiçbir şeyi asla gözünüzde büyütmeyin. Gözlemleyin o sırada yaşananları. Duygulara kaptırmayın geminizi.