yılmaz özdil

her insanın bir dayanma sınırı var elbet!

destek-destek ama nereye kadar. iktidara ve dolayısı ile ülke yönetimine namzet bir parti'nin teşkilatına bakın; seçim meydanlarında 'hayır! hayır!' ünlemleri ile esip-gürleyen liderinin, 'hayır' oyu kullanmasını dahi sağlayabilmiş değil. seksen küsur yıllık geçmişe sahip bir parti; nasıl olur da böylesine acemiliklere sahne olur? bu parti'nin il teşkilatı, ilçe teşkilatı ne yapar? üstelik, anadolu'nun ücra bir köşesinde olsa neyse, istanbul'un tam da göbeğinde.

sonunda, chp'nin sabır taşlarıda bir bir çatlamaya başladı. bugün yılmaz özdil imzası ile başlayan bu isyan furyasına yarın, uğur dündar'ın, öbür gün bekir coşkun'un da katılmalarını bekliyorum, şahsen. zira, aklı-selim insanlar için dayanılabilecek gibi bir durum değil, chp'nin aczi.