adeletsizlikle hukuk aramak

ülkemiz yakın tarihinin makus talihidir. Tek partili dönemden sonra ülkemiz insanı, her devirde de başka düşüncelere sahip olanlarla birlikte bu çemberin içerisinde kalmıştır. ne yazıktır!
Bir dönem insanları kafalarına göre asanlar, bugün başkalarının adetsizliği içerisinde kendi hukuklarını aramak zorunda kalıyor. peki iki yanlış bir doğru ediyor mu? elbette ki hayır!
Dün yapılanlar ne kadar yanlış ise, bugün ki durum ise o kadar vahimdir, fenadır.
Hukuk aramak ve hakkını savunmak insanın en temel, en insani tavrıdır. ancak hukuk, bir adeletsizlik sitemi içerinde aranıyor ise, mayanın gölde tutma olasılığı daha yüksektir. bağımsız bir yargı kağıt üzerindeki temenniden daha fazla ileri gidemiyor ise, o ülkede çanlar çalıyor demektir. Bu sefer çanlar çaldığında gelen Türkler değil, mahvolan türklerdir.
Son dönemlemlerde ülkemiz, geçmiş dönemlerde de olduğu gibi, bir dönemeçte, yol ayırdımındadır. 12 eylül gibi bir dönemecin sıkıntısını otuz yıldır çekiyor ve otuz yıl sonra sorgulayabilir hale gelmiş bulunuyoruz. ya bugün ki yol ayırdımı? bunun da neticelerini otuz yıl bekleyecek isek, allah sonumuzu hayır getirsin.

netice olarak, terörizm sadece üzerinde gerilla üniforması ile dağda kendi hukuğunu aradığını iddia ederek, ocakları söndürmek, ülkeyi kargaşaya sevk etmek değidlir. terörizm bazen de karşınıza adelet üniformasıyla, bir takım elbesiyle, ya da omuzunda yıldızla, kendi hukuğuınuzu aradığınız yerde karşınıza çıkar.