bugün

seneye de severim diye yaşça büyük birini sevmek

hayatının hiç bir döneminde kendine göre kıyafet sahibi olmamış türk çocuklarının yetişkinlikteki psikolojisidir.iki sene sonra da küçük kardeşe devredeceğin muhtemeldir. (ayakkabılarımız okul açılacağında 1 numara büyük alınırdı, sürüye sürüye giyerdik, tam artık bana göre oldu dediğimizde ya ayağımız büyürdü ya da ayakkabı eskirdi.)