yaran okul anıları

ilkokul 7. sınıftaydık, okula yeni gelen bir kimya hocası vardı. uzun boylu, eski takım elbiseli bir adam. neyse bu birgün yine derste uyuz uyuz konuşuyor, ne dediğini falan kimse takmıyor, herkes ayrı bir alemde. beni de sınıf öğretmeni en öne oturtmuş, kafamı koydum sıraya yatıyorum. bir yandan da elimdeki kalemtraşla oynuyorum. hoca yavaş yavaş yanımdan yürüyerek geçiyordu ki o anda kalemtraşı yere düşürdüm, demir olduğu için de sesini herkes duydu. hoca da tam ordan geçtiği için önümde eğilip kalemtraşı almaya yeltendi. ta ki 'caaaart' sesi sınıfı sarana kadar. gözümün önünde adamın pantalon yırtıldı, beyaz bir don kafamın dibinde belirdi. O an benim ipler koptu zaten kafamı koydum sıraya gülme krizine girdim, gülmekten bakamadım bile hocaya. Arkadaşların anlattıklarına göre hoca eliyle kıçını kapatarak kaçmış sınıftan. Sonra da bizim derslere başka öğretmeni gönderdiler zaten, adam utancından giremedi birdaha.