çok güzel bir kızla çıkan çirkin erkek

çok güzel kızı anlayabilmiş çirkin erkektir.
en azından benim tanıdığım öyleydi...

yıllar önce şaşılacak kadar güzel bir kız arkadaşım vardı, öyle böyle değil; "bu insansa, ben neyim?" dedirtecek cinsten... ben de o zamanlar kıbrıs'lı bir çocukla çıkıyorum*, hep özenirdi bize.

bir gün bu kızla içki içtik, çok sarhoş olup uzun uzun ağladı ve dedi ki: "ya mavi, sen kıbrıslı'nın seni sevdiğinden eminsin. ama ben, bana yaklaşan bir erkeğin sahiden bana mı, yoksa güzelliğime mi yaklaştığını bilemiyorum. keşke ben de senin gibi çirkin ve mutlu olsaydım. " *
ertesi gün ayılınca yine konuştuk bu konuyu... bu kez de şu örneği verdi: "hani çok çok zengin adamlar olur, istediği her kadını elde eder; fakat o kadın kendisini mi, yoksa parasını mı seviyor, bir türlü bilemez... ben onlardan daha şanssızım; o servet ona yük olunca bağışlayabilir, kumarda kaybedebilir, iflas edebilir ya da en kötüsünden her şeyi bırakıp bir köye falan yerleşebilir. ben ne yapayım? yüzümü mü keseyim? göğüslerimi mi aldırayım? gözümü mü çıkarayım? bu beladan kurtuluş yok!"

4 yıl sonra çok zengin ve çirkin bir adamla evendi. herkes "adamda para çok tabii, yoksa böyle bir fıstıkla nasıl evlenebilirdi? şu güzelim kız bu maymunun nesini beğenmiş? nesini olacak, parasını tabii." dedi.

(bkz: ve sonsuza dek mutlu yaşadılar)