sözlük yazarlarının itirafları

en yakın dostlarımdan birinin, kardeşim dediğim birinin bugün bir oğlu oldu..
içimde binlerce duygu.. hüzün gibi, sevinç gibi, heyecan gibi, yalnızlık gibi, kalabalık gibi, telaş gibi, yanında olmak isteyip olamamanın verdiği suçluluk duygusu gibi, umut gibi, umutsuzluk ve karamsarlık gibi.. bir bebekle birlikte değişen şeyleri idrak ettirecek ne kadar kelime varsa doldu içime.. çok enteresan.. asıl şok atlatıldıktan sonra kendimi bakışlarını bir noktaya dikmiş düşünürken buldum, aklımdan geçen şey psikopatçaydı.. insanın bir bebeği olsa, belki gerçekten yaşamak için geçerli bir nedeni olur.. bu fikrime 'oha!' dedim. bir doğuma böyle yaklaşmak benden başka bir manyağın aklına gelmezdi herhalde. ama sahiden.. bir bebeği olsa insanın, hani kendine bağlı, kendine muhtaç, bırakıp gidemeyeceği bir bebeği olsa.. belki o zaman tüm depresyonlarını, sıkıntılarını bir kenara koyar; akşamları eve gitmek için bir nedeni olur. belki kendinden daha çok sevdiği, daha çok önemsediği biri olur..