reddedileceğime başkasına kaptırırım erkekleri

hiçbir zaman sahiplenme hissinin oluşmayacağı, bu hissin yokluğunda da değer verme kriterlerinin gelişmeyeceği erkeklerdir.
sahiplenme duygusu elbette sadece erkekler için geçerli değildir. toplumumuzda sahiplenme "mal" olarak görme olarak zuhur etse de kastım bu değildi. kıymet bilme, oluşabilecek her türlü kötü sonuca hazırlık olma, koruma... bunların önemsizliğinden dem vuranlar da, kendilerini bu konularda başarısız görmek istemediğinden duyarsız kalmayı tercih ederler. bizim toplumumuzda insan, başarılarıyla büyümez, başarısızlığa mahal vermeyerek yerini korur. bu da böyle bir şey işte.