bugün

monami

ilkokul yıllarında şu anki mevcut depresyonumum temellerinden birini atmış pastel boya markası. Biz memur çocuğuyduk. Kalem iriliğinde, dandik kağıda sarılı 12'li çin malı pastel boyalar kullanırdık. Babam "bak ne güzel çin malı, ithal yani taa Çin'den gelmiş" der, hem beni hem kendini kandırırdı. Ulan çin malı işte nesi güzel? Tabii o zaman dışardan gelen herşey güzel sanılırdı. Monami'de sınıfta sadece Merve'de vardı. Domuz suratlı, çirkin, şımarık Merve'de. Ne resimler yapardı onunla. Kim eline alsa ressam olurdu mübarek. Merve de koklatmazdı hiç. Bir keresinde ne yalvarmıştım "biraz boyandan kullanabilir miyim?" diye. Kapitalist düzenin ilkokul temsilcisi Merve hemen olmazı yapıştırırdı. Bir nesil sanattan mahrum büyüdü böylece.