hz muhammed in resmedilme yasağı

yasak olgusu deği$ik bir $ey.

hayatımız boyunca daimi olarak 'kanlı canlı'dır yasak. ufak bir çocukken tanı$ırız yasakla. anneler hiçbir $eyden haberi olmayan yavrucağı '$$t $u yapılmaz çok ayıp, bu yapılmaz çok günah' diye sürekli kontrol altında tutarlar. babalar onlara keza, yasağı tanımlayan çokça payın sahibidirler ömrü hayatımızda. okulda öğretmenler devralır 'yasakçılığı'. ardından i$ hayatımızda kar$ımızdadır hazır kıta, 'yasak'. yine evlendiğimizde hayatımızda tüm gücüyle dikilmektedir kendisi. hatta ölürken bile, onun bile bir adabı vardır.

yasaklar, çoğu zaman ya$amımızı kolayla$tırmak için vardır fakat bazı yasaklar saçma ve anlamsızdır elbet. misal, 'misafirlikte sus pus oturup lafa karı$mama' yasağı anlamsızdı çocukken. ardından okulda kılık kıyafet yasağı her ne kadar 'fakirle zengin' arasındaki fark ekseninde dillendirilsede kusura bakmasınlar çok anlamsızdı. yine i$ hayatında bıyık/sakal bırakma ve evlenince di$ fırçasını ortadan sıkma yasakları bu pek anlamsız yasaklar silsilesinin daimi fertleri oldular.

$imdi tabi ki, 'kendi anadilini' konu$manın yasak olması anlamsızdır. aidiyet duyduğun etnik kökeni onurla ifade edebilme hakkının engellenmesi anlamsızdır. yine tabi ki, inancını ya$adığın yeri ibadethâne kabul edememen de çok saçmadır. tüm bu kadar saçma $eyin arasında en son saçma olacak $ey ise 'kutsal' ve ona ait olan yasaklardır.

zaten salt 'inanç'tan beslenen bir mefhumun yasağını tartı$manın pek mantığı da yoktur.