the illusionist

kusursuz bir kurguyla mükellef olması gereken bu tür filmler için başarılı sayılabilir, ancak yönetmenin hikayenin seyrinde bazı boşluklar bıraktığı söylenebilir yine de. üstelik sihirbazın bir yandan deneyci, pozitivist yanı vurgulanırken diğer yandan zorla gizem giydirilmesi tuhaf. 'anlatılanın, görülenin inandırıcılığı toplumsal ahlakla anlamdırılır; toplumun alıştırılmış taraflılığı bu ahlakı-yargıyı yeniden ve yeniden üretir' gibilerinden bir derdi var filmin sanırım.*