yeni hayata adapte olma sureci

okurken işe başlamanın üstelik yazlık sezondayken, yani insan halihazırda kışlık ortamından bile uzakken işe başlamanın insana getirdiği süreç.

ama malesef her insanın kolay kaldırabileceği ya da alışabileceği bir dönem olmuyor bu her zaman. çoğu kez arada kalıyor insan; kendini bir yere ait hissedemiyor. ait olunabilecek o denli çok yer varken ortada, hiç bir yere ait olamamak insanı daha da derin sorunlara itiyor. bir elimden tutan olsa şu anda, dünyanın en huzurlu insanı gibi hissedeceğimi düşünürken kendimi , o kişiye de ait olamayacağım gerçeği beni yiyip bitiriyor. alnızlıktan öte bir mevzu bu keza. kurulan her cümlenin diğer satırda devrikleşmesi ve anlamını yitirmesi gibi. halbuki bazen devrik olan bir cümle diğerlerinden daha çok anlam taşır üzerinde. adapte olmak insanı böylesine anlamlılıktan uzaklaştıran bir süreç işte.

kısacası adapte olmak zor mevzu . insanın ömründen ömür çalıyor.