bugün

bi biskrem versem

bir reklamın repliğidir.

sabah erkenden kalkılmış farmakoloji dersine adım atılmıştır. kahvaltı için zaman kalmadığından bir biskrem, bir peynirli çubuk kraker, bir de çay alınıp amfinin en arka sırasından bir sandalyeye kurulunmuştur. hoca 50 dk sonrasında ilk ve ikinci dersi birleştireceğini, ara vermeyeceğini söylemiştir. herkes homurdanmaya başlamıştır tabi haliyle. çünkü bu ders dünyadaki başka hiçbir derse benzemezdir, farmakolojidir çünkü bu ders. allah ın bile unuttuğu derstir. ve sınıfın en arka sırasındaki cesur "atlas" sesini yükseltir birazcik: "peki hocam bi biskrem versem?" biskremi yukarı kaldırır sakince. öğrenciler kıkırdar kısık sesle. hoca da 1 sn sonrasında dudaklarını gerer neşeyle: "ara vermek isteyenler?" istisnasız her elin havaya kalkışıyla ara verilir: "tamam o zaman 10 dk ara" herkes amfiden boğulurmuşçasına bir hiddetle adım atar dışarıya. hoca da biskremciyi çağırır yanına: "hey kızım sen gel buraya"
"efendim hocam?"
"afiyet olsun, yok mu bana da?"
"eywallah hocam olmaz mı hiç"
gülümseşmeler....