bugün

kürt çocukları

sadece onlar fakir anasını satayım, sadece onlar açlıkla büyüdü, sadece onlar dışlandı, kars ta yaşayanlar hiç yoksulluk çekmedi, ardahan ın dağındakiler köşklerde saraylarda yaşadı. bursa'da da hiç fakir yok. şu kurduğum cümleden utanıyorum, neden mi? "onlar" dediğim için, kardeşim senin kürt olman, benim eskimo olmam, diğerinin avustralyalı olması ne değiştiriyor? benim bokum yeşil mi? hepimiz insanız insan! hepimiz aynı bokun içinde yüzüyoruz. benim de yıllarca adam gibi ayakkabım olmadı, ki düşündüm de hala yok lan. ben de çoğu zaman yarı aç gezdim, hala da öyle. ama ben açım diye dağa çıkıyo muyum? açım diye benim gibilerin canını alıyo muyum? yoldan geçen kadına kıza laf atıyo muyum? zevk için ya da tipini sevmedim diye adam dövüyo muyum? acitize yapmayın lan artık, herkes aç işte. kürdistanmış, tabi canım, tabi güzelim, insanların anlamadığı hepimizin topun ağzında olduğu, önce kendini düzelticeksin, maşa olmayacaksın kendini kullandırmayacaksın. sonra ben bireyim diyeceksin. siz aç gezdiniz de biz havyarla büyüdük sanki mna koyim.