bugün

ulu yazarlarının ilk hatırladıkları türkiye nüfusu

60 milyonları çat pat hatırlıyorum. Nüfusumuz arttıkça umudumuz azalıyor. Geleceğimiz karartılıyor. Tadı kalmamış yavan hayatların esiri olmuş bedenlerden ibaretmişiz gibi geliyor. Şöyle temiz ve espri kabiliyeti olan bir yöneticiye hasret kaldık. Her şeyi fazla ciddiye alıyoruz. Mutluluğu alışveriş merkezinde, iyi idareciyi pırasa bıyıkta, gelişmişliği cebimizden çıkardığımız iphone numarasında arıyoruz. Ve bu saçmalığa "yaşamak" denilebilirse; biz de yaşıyoruz.
güncel Önemli Başlıklar