hayallerinin peşinden gitmek

20 yaşlarında bir gençti. hevesliydi, tutkuluydu, belki de biraz abuktu. ama gençti ve istiyordu deli gibi o hayalini gerçekleştirmeyi.

az evvel sevgilimle gülüşüyorduk * telefonda başka başka mevzulara. sonra yine duygulandım birden. hüzünlenmedim ama duygulandım. ve duygularımı kaleme akıtmak ordan da sayfalara akmasını istedim.. keşke birazcık dinlemeyi bilselerdi beni, onu, seni... adamakıllı dinlenemedik diye ertelemedik mi hayallerimizi, mevzularımızı.. birikmedi mi hepsi; tepemizden aşarcasına?! birikince korktuk sonra, içinden çıkamayız, boğuluruz diye. halbuse kolaydı kendini dinletmek ve anlaşılır kılmak bir nebze. ama seçemedik o yolu işte. öküzce sınıflanmış, öküzce yargılanmakta olan zihinlerle bozduk asabımızı. gerçekten de büyüdükçe kirlendi onlar... sesler, yüzler ve sokaklar da değişti. iyice anlaşılmaz kıldık işte!

kendimizi anlatmayacağız, ama hareketlerimizin arkasında da mı duramayacağız? yanlış anlaşıldık diye vaz mı geçeceğiz her şeyden? hala iyi olma hayallerimizi hiç -piç- mi edeceğiz öylece? benim en büyük hayalim iyi bir insan olmak evet. ama iyi insan olurken önüme çıkanları harcamamayı yeğlerim. zira harcayanları ve harcananları da sevmem.

20 yaşındaki hayalden bahsediyorduk, nerelere kaydık hocam?.. en büyük hayali bir rapstar olmak belki. belki de kendi çapında bir hayran kitlesi yaratmak kendine.. ve bir telefon gelmekte ona: "elemelere katılmaya hak kazandınız" babında.. sonra genç mutlu olur, o hafta okulda finalleri falan varsa, onlar için rapor almayı hesaplar. çünkü onun için bir rapstar olmak okumaktan daha önce gelir şu canım türkiye'mde... şartlar, koşullar hayal olmuş bir bir. zevkler tartışılmasız hayal. evet hayal! belki ben abartıyorum. yolun açık olsun bir gün önce kendisine "siktir git" dediğim dostum. aslında gitmeni ve okulu bırakmanı en önemlisi de deli arkadaşımı bırakmanı hiç istemiyorum. hani bir sevgilin var ya senin bu diyarlarda... hah yarım kalan aklını da sen alıp götürme demek geliyor içimden. ne güzel yazın beraber staja gidecektik hem? aldığımız yüksek bahşişlerle vatanımıza geri döndüğümüzde yapacaklarımızı bile planlamamıştık henüz. sadece düşüncesi bile heyecan katıyordu bize. güçlüklü okuyoruz, güçlükle adam oluyoruz diye düşünüyorduk. şimdi sen bir rapstar adamı olacaksın. sevgilinse belki peşinden okulu birakacak. bense, ben mi? hayatıma devam edeceğim; ama dostlarım olmadan yanımda!

hayallerinin peşinden gitmek... en can alıcı noktasına değinmeyeceğim. buna yüreğim dayanmaz belki. birilerine veya bir şeylere ithaf ediyor imajımdan da nasıl sıyrılacağımı düşünmekle meşgul olacağım siz bu satırları okurken. bir kahve daha alıp şarkılarımı dinleyeceğim.. belki de yarınki finale çalışırım belli mi olur?.. iyi geceler.